Forum na temat przemocy w rodzinie

Ciekawe czy coś z tego wyjdzie. Wydaje mi się, że większość użytkowników raczej woli anonimowość...ale może się mylę Very Happy

Julko!
Boisz się, że podjęłaś złą decyzję....Myślę, że oczekiwałaś od męża próśb, błagań o to, żebyś wróciła, poprawy jego myślenia i zachowania.....Niestety, ON JESTcHORY - więc nie oczekuj od niego ...

Julko!
Podjęłaś ważną decyzję - rozwód. Nie jest to proste a TY dałaś radę, doprowadziłaś konsekwentnie do końca! Zasługujesz na złoty medal!!!!! Rzeczywistość wydaje Ci się szara, w głębi serca tęsk ...

Z tym - zgadzam się.

Właśnie "krzyczę"... Ale może rzeczywiście niepotrzebnie się uniosłam...

To jednak troszkę za mało, żeby tak szybko mnie zaszufladkować....

Nie można wszystkich wrzucać do jednego worka. Każdy człowiek jest inny i nie da się go tak dokładnie "włożyć" w szablon...

Rutyna?

Nie wiem czy zwróciliście uwagę, że napisałam nie o sobie konkretnie ale ogólnie.
Echnaton skąd wiesz kim jestem w swojej rodzinie? Nie za dużo tych wyliczeń?

Patrzę czasem na pijanych alkoholików, ostatnio bez złości ....czy oni są naprawdę szczęśliwi? Czy zycie z poczuciem winy, zapijanym i znowu odczuwanym, samotność, bezsilność - czy to jest szczęście? ...

Myślę, ze choroby, które są następstwem picia - nie są nagrodą..Pan Bóg jest nierychliwy ale sprawiedliwy!

Nie wiadomo do końca jak byś postąpił! Nikt nie zna siebie do końca...

Nie każdy może uciec......

Napewno nie możemy tolerować przemocy i zła!!! Ale nasze cierpienia możemy np. ofiarować w jakiejś intencji...Znam osobę- ciężko chorą, która właśnie tak mówiła- cierpię ale mój ból ofiarowuję za moje ...

Takie krzyże to próba dla nas, w pewnym sensie wyróżnienie....