Forum Forum na temat przemocy w rodzinie Strona Główna Forum na temat przemocy w rodzinie
Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie "Niebieska Linia" IPZ PTP
www.niebieskalinia.pl 
 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

Dlaczego dzieci się niegrzecznie zachowują?

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Forum na temat przemocy w rodzinie Strona Główna -> Czytelnia
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
maras
Moderator - Współpracownik NL konsultant ds. prawa i procedur
Moderator - Współpracownik NL konsultant ds. prawa i procedur


Dołączył: 28 Maj 2006
Posty: 3871
Skąd: Gdynia/Warszawa

PostWysłany: Sro Paź 14, 2009 10:08    Temat postu: Dlaczego dzieci się niegrzecznie zachowują? Odpowiedz z cytatem

Dlaczego dzieci się niegrzecznie zachowują?
Zanim zaczniesz się denerwować zastanów się jaka jest przyczyna zachowania twojego dziecka. Co ono chce Ci powiedzieć??


1. Nuda
Dzieci często są niegrzeczne wtedy, gdy się nudzą. Mama i tata nie zauważają, że rozwijający się, niewytrenowany układ nerwowy dziecka nie pozwala siedzieć w bezruchu dłuższy czas. Mimo wielokrotnego powtarzania i napominania, dziecko nie będzie potrafiło wysiedzieć spokojnie, choćby się bardzo starało. W efekcie pojawia się tylko frustracja, płacz i nierzadko awantura.

Często wystarczy pomyśleć zawczasu i zabrać dziecku z domu zabawkę lub na poczekaniu wymyśleć jakąś grę lub zabawę. Często świetnym sposobem jest zaangażowanie dziecka w to, co się akurat robi (np. w supermarkecie dziecko pomaga szukać półki z herbatami lub wybiera jabłka).

Tu bicie nie pomoże – bicie jest głupie!




2. Zmęczenie lub głód
Innym często pojawiającym się powodem kłopotów z zachowaniem jest zmęczenie lub głód. I my dorośli jesteśmy drażliwi, gdy się nie wyspaliśmy lub gdy jesteśmy głodni. Dodatkowo, dziecko nie potrafi jeszcze rozpoznać swoich potrzeb. Żaden maluch nie powie nam „oho, powinienem już coś zjeść” albo „chyba czas do łóżka”. Dzieci uczą się rozpoznawać sygnały z ciała z biegiem czasu i przy wsparciu rodziców. Póki tego nie potrafią, to my powinniśmy pomagać im zrozumieć co się z nimi dzieje („wydaje mi się, że jesteś głodny/zmęczony/zły/rozczarowany/…”).

Gdy dziecko jest zmęczone i zaczyna marudzić lub jęczeć, upominanie i karanie nie pomoże. Trzeba zadbać o to, by potrzeby dziecka zostały zaspokojone, a wtedy i zachowanie się poprawi.

Aby zapobiec takim sytuacjom w przyszłości warto wprowadzić stałe godziny jedzenia i spania oraz zabierać ze sobą zdrowe przekąski, gdy wychodzimy z domu.

Tu bicie nie pomoże – bicie jest głupie!




3. Nadmierne pobudzenie
Wszyscy czasem bywamy w miejscach, które są bardzo zatłoczone, czy momentami nieprzyjemnie hałaśliwe (np. przyjęcie rodzinne, wizyta w centrum handlowym, duża impreza). My dorośli, potrafimy dokonać wyboru bodźców, które do nas docierają, przyjmować te, na których chcemy się skupić, a odrzucać niepotrzebne. Dzieci tej umiejętności nie mają. Dla malucha wizyta w centrum handlowym to połączenie biegania między półkami, z nudnymi dla niego produktami, zatłoczonego otoczenia oraz nieprzyjemnego gwaru, mieszającego się z muzyką nadawaną z głośników. Nagromadzenie wszystkich bodźców często skutkuje tym, że dzieci wyrównują swoje zachowanie do „wyglądu” otoczenia. Czyli w tym wypadku, nagle stają się pobudzone, głośno krzyczą, zaczynają biegać po sklepie. Musimy być przygotowani na taką sytuację. Warto wcześniej powiedzieć dziecku, jaki jest plan wyjścia, co się będzie po kolei działo, co będziecie robić. Możesz również zaangażować dziecko w pomoc w trakcie wyjścia, czy spotkania (konkretne działanie, które pozwolą dziecku czuć się potrzebnym i pozwolą mu się bardziej skupić na czymś konkretnym).
Tu bicie nie pomoże – bicie jest głupie!




4. Strach
Bywają momenty, kiedy dzieci czegoś się boją, ale nie potrafią tego nazwać. Innym razem uważają swój lęk za niewłaściwy i zwyczajnie nie chcą się do niego przyznać. I w jednym, i w drugim przypadku, dziecko będzie dawało w inny sposób upust swoim emocjom, najczęściej zacznie się wtedy niewłaściwie zachowywać- ociągać, sprawiać wrażenie bycia złośliwym, niegrzecznym, przeciwstawiać się. Okoliczności, które poważnie mogą wystraszyć malucha, których nie potrafią ono samodzielnie, racjonalnie wytłumaczyć, a tym samym poradzić sobie z nimi, jest naprawdę wiele. Może być to zmiana szkoły, rozstanie z rodzicami na czas wyjazdu, przygotowywanie się do narodzin rodzeństwa.

W takiej sytuacji należy wyjątkowo uważnie przyglądać się dziecku i być czujnym na jego zachowanie. Jeśli w rozmowie z nim ustalimy, że faktycznie jego zachowanie ma związek ze strachem, trzeba podjąć działania, które pomogą maluchowi poradzić sobie z lękiem, i które będą dla niego akceptowalne (np. obietnica rozmów telefonicznych o zawsze stałych porach na czas wyjazdu z domu, zakup nocnej lampki w przypadku strachu przed ciemnością, kilkakrotne odwiedziny w nowej szkole, jeszcze przed jej zmianą

żródło
www.biciejestglupie.pl

pozdrawiam
Tomasz
_________________
-----------------------------------------------------
G. E. d/s P.P.R
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość Odwiedź stronę autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Forum na temat przemocy w rodzinie Strona Główna -> Czytelnia Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Strona 1 z 1

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach


Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group