Forum na temat przemocy w rodzinie

[mgrabas]

[papillon]

Mam propozycję: zakończmy to. Zaczyna się robić nie przyjemnie.
Mgrabas też mnie denerwuje, ale nie róbmy na niego takiej zmasowanej nagonki, co?

[kaszcze]

magrabas jeśli czymkolwiek Cię uraziłam ( nie miałam takiego zamiaru) czy niezrozumiałam to PRZEPRASZAM...
pozdrawiam i życzę miłego dnia...
_________________
Kasia

[mgrabas]

[kaszcze]

wiesz , że czekałam na to co dopisałes...dzięki...
_________________
Kasia

[maras]

Mariusz po prostu cały Mariusz .

Jednak dobrze że jest tutaj.


pozdrawiam
_________________
-----------------------------------------------------
G. E. d/s P.P.R

[Echnaton]

Zuza, czas na Twoje słowa, Twoje problemy, Twoje opowieści...wracamy do przerwanego tematu!
_________________
„lepiej zapal świecę, niż byś miał przeklinać ciemność”

[Zuza]

Cześć!!! Znowu jestem...

Dzisiaj idę na spotkanie z psychologiem z Niebieskiej Linii. Po rozmowie z Wami na forum stwierdziłam, że trzeba coś robić, coś zacząć przynajmniej, trzeba iść do przodu, chociaż mam wiele obaw i wątpliwości, co tak naprawdę powinnam zrobić....
Mam nadzieję, że to będzie początek czegoś Dobrego....

Pozdrawiam
ZUZA

[maras]

_________________
-----------------------------------------------------
G. E. d/s P.P.R

[Echnaton]

Jak wrażenia po spotkaniu?
_________________
„lepiej zapal świecę, niż byś miał przeklinać ciemność”

[Zuza]

Po spotkaniu nabrałam pewności, że nie jestem sama i mam kogoś obok siebie (instytucję), która mnie wesprze w razie odejścia ....
Ja na razie zbieram informacje, przygotowuję się do tego, co i tak chyba nieuniknione (chyba że zdaży się cud).
Wiem, że mogę liczyć na wsparcie i pomoc specjalistów, którzy mają doświadczenie w tej dziedzinie.

Uspokoiłam się trochę....

[kaszcze]

Zuza jestem z Tobą...jeżeli chcesz to dasz radę...
Ps. ciesze się , ze się odważyłaś...nie jesteś sama.pozdrawiam
_________________
Kasia

[papillon]

Zuziu, co u Ciebie Kochana? Najważniejsze, to znaleźć wsparcie w realu wiem coś o tym
Pozdrawiam

[Zuza]

Witajcie, witajcie!!!

Jestem teraz na wakacjach z rodziną nad morzem. Jest cudownie, poza chwilami, kiedy mąż wyrzuca mi "po piwku" zmarnowanie jego życia, że już ze mną wytrzymać nie może itd. Rutyna, rutyna, rutyna....
Ja korzystam wraz z dziećmi z wyjazdu i staram się nie angażować w nierozwiązywalne kłótnie.
Pozdrawiam

[Zuza]

Cześć... wróciłam z wakacji...
i znów mną targają rozterki.... z jednej strony mam przed sobą świetlaną wizję życia bez męża, bez wiecznych obrażań mnie na każdym kroku, bez wewnętrznego stawania na baczność kiedy wchodzi do domu, bez problemów finansowych, podczas gdy on zarabia krocie, oraz bez strachu przed jego oceną (mam problemy w pracy ale nie powiem mu bo zamiast wsparcia usłyszę ze nie jestem nic warta).....
... a z drugiej strony widzę wpatrzone w niego dzieci, szczególnie młodszą córkę i lęk że sobie nie poradzę finansowo oraz widzę chwile normalności, które zawsze mam w pamięci...
... ale znów z innej strony po podziale majątku nie byłabym bez niczego....
i tak w kółko rozmyślam i nie wiem co robić....
strasznie się z tym męczę bo wiem że moje życie może wyglądać inaczej - normalnie bo to co mam teraz to grubo odbiega od normy......

Pozdrawiam
ZUZA