Forum na temat przemocy w rodzinie

[Łucja J]

Naprawdę nie masz pomysłu na wyjście z domu dokądkolwiek?

[marianna]

[ja44]

czyli pijemy kawkę?

[marianna]

[marianna]

No i znowu stres mnie dopada, we wtorek pierwszy świadek idzie na przesłuchanie , a mnie znowu z rąk wszystko leci.
Tego spokojnie jednak przezyć się nie da to wszystko tak bardzo rujnuje zdrowie , a co dalej?

[Łucja J]

Przejdziesz przez to i wyjdziesz silniejsza.

[marianna]

Łucjo, pewnie tak, ale ile to zdrowia nerwów kosztuje to tylko MY wiemy.

[Łucja J]

Lepiej skupić się na pozytywach
Wiem, ile to kosztuje ale myślenie o trudnościach dodatkowo osłabia, a tu trzeba siły, nadziei, wiary...

[marianna]

6.34 przyjechała dzis policja, ledwo żyję po tym wszystkim.
Byli ok.godz. zabrali mu laptop , zrobili u niego przeszukanie i już pojechali.
Boję sie.
Dobrze,że i ON pojechał może się uspokoje powoli....ale co będzie pozniej?

[Łucja J]

Marianno, współczuję...

[marianna]

Dzień sie jeszcze nie skończył, jeszcze GO nie ma, ale jak się zachowa gdy wróci do domu, czuję strach , po prostu boję sie...boję sie czy nie zrobi coś złego złośliwie mnie lub moim kotom
Psychicznie i nerwowo nie wyrabiam, stres stres i stres, a jak to strasznie rujnuje zdrowie

W rodzinie nie mam żadnego oparcia, moja matka rano nie chciała wpuścić policji, musiałam ubrać się i zejśc
Syn dzwonił z pytaniem- co ja takiego wyczyniam, czy wiem co robie, że działam przeciwko sobie, że to że nie rozliczyłam się wspólnie to też przeciw mnie, obecna sytaucja też p/mnie....-
z tego wszystkiego zaczynam myśleć czy dobrze zrobiłam?
strach nie odpuszcza, ale czy mam dalej tak żyć a właściwie wegetować.... okazuje się, że moi nabliżsi pewnie są zdania że do śmierci powinnam żyć z nim
boże , płakać się chce głowa mnie okropnie boli już od kilku dni...co dalej

Byłam u mecenasa, uważa, że porwałam się na wielką rzecz, weszłam na b.dużą ścieżkę wojenną z NIM, ale czy mam pozowlić byc dalej gnevbiona, psychicznie wykanczana, życ w strachu
Ja tak nie chcę
Mecenas wierzy we mnie, nadejdzie czas zajmie się moim rozwodem...eksmisja
o boże , czasami myskle na co mi to było,ale zaraz wraca myśl ile złego i dalej mi robi
czy wytrzymam, jakim kosztem

[Łucja J]

Marianno, a możesz dalej żyć jak żyłaś? Nie wierzę.
Jesteśmy tu z tobą, by cię wesprzeć.

[marianna]

Łucjo, ale ja dziś jestem kłębkiem nerwów ....od rana serce mi wali jak młot a tu jeszze noc...i cd.
Wiem,że musze wytrwac, ale rany jakim to kosztem sie odbywa

[Łucja J]

Pomyśl, że to stan przejściowy... że minie. Za jakiś czas to wszystko będzie tylko wspomnieniem.
Marne pocieszenie, ale tak jest.
Bardzo chcę cię wesprzeć, ale jak?

[Maketaton]

Marianno, nie ma mnie zawsze chwilę na forum, a u Ciebie tyle zmian.
Na pewno nie jest Ci łatwo, ale przejdziesz przez to.
Rodzina czasami nie rozumie pewnych rzeczy, czasami żyje w przekonaniu, że trzeba wszystko znieść i wszystko przecierpieć w imię jakiś tam wartości. Ale tak nie jest! Mamy jedno życie i musimy być dla siebie samego dobrzy.
Marianno oglądaj się za siebie tylko po to, by sobie uzmysłowić, że chcesz zmienić życie, tylko wtedy, gdy dopadają Cię wątpliwości w Twojej walce. Wybrałaś trudną drogę, ale i tutaj i tam masz wsparcie, szukaj takich ludzi, którzy Cie ciągną do góry.
_________________
"Nadzieja jest ryzykiem, które trzeba podjąć"