Forum na temat przemocy w rodzinie

atkabe · Dołączył: 12 Lut 2008 Posty: 3

"Boże mój, pojawiają się coraz to straszniejsze historie, które mają jednakowy scenariusz. Jeśli nie dowiesz się czegoś więcej na temat przemocy, jeśli nie zrozumiesz, że ON SIĘ NIE ZMIENI, że o miłości nie ma mowy - bo TAM GDZIE JEST BOJAŹŃ, NIE MA MIŁOŚCI" -

odeszłam 3 dni temu po 5 latach tkwienia w zwiazku który zjadł mnie, wchłonoł i wypluł... (słownie odchodziłam z 5, 6 razy ale nigdy tego nie zrobiłam)
2 lata temu pierwszy i ostatni raz zadzwoniłam na policje prosząc o pomoc usłyszałam- to nie jest pani maż, to dlaczego pani z nim jest?!- JESTEM Z NIM, BO GO KOCHAM,
jak się poznalimsmy było standartowo jak w bajce, byłam zakochana świat przestał sie dla mnie liczyć i wkrótce ja stałam sie obojetna światu.
Nawet nie wiem kiedy straciłam znajomych i w krótce zrozumiałm, że jestem sama i mam tylko jego K.
wiem, że była przemoc, że to było celowe odizolowanie mnie, abym nie mogła nikomu pokazać jego prawdziwego ja abym nie ściagneła jego maski, wiem że dobrze zrobiłam odchodząć ( dojrzewałam do tej decyzji przez 2 lata - i dziś czuję sie swobodna) ale chce wiedzieć, ile było w tym związku miłości, czy wogule była tam miłość? potrzebuje wsparcia aby w tych drobnych chwilach smutku teraz wytrwać.
bo oczywicie on teraz służy mi pomocą , chce przyjażnić się ze mna itp. wiem, wiem to tylko jego słowa czyt. sztuczka. ale czy on naprawdę nie potrwi kochać, a ja czy jeszcze kiedyś zaufam, czy to była miłość z mojej strony ? co to było???
_________________
atka

Meg · Dołączył: 16 Lut 2008 Posty: 245

Też przeraża mnie fakt, że te wszystkie historie są tak do siebie podobne.
Dobrze, że udało się Tobie odejść.
Byłam w takiej samej sytuacji, płakał - "zrozumiał swój błąd", obiecywał złote góry i pół świata.Dałam się wmanewrować w "spróbujmy jeszcze raz".Wyszłam za niego za mąż.Było tylko gorzej.
Od trzech lat próbuję się rozwieść.Mam z nim dwoje dzieci, które widzą, słyszą - żyją w nienormalnej rodzinie.Co z nimi będzie!?
Ciesz się, że udało Ci się z tego wyrwać za nim było za późno i trzymaj się tego, a miłość jeszcze znajdziesz.

Echnaton

Kiedy mamy naście lat tak bardzo chcemy kochać i być kochanym, ze wszystko inne jest nieważne. czasami mamy nie naście ale w znacznie więcej lat a potrzebę miłości tak ogromna...Czasami w ta naszą potrzebę wpasuje się jeden czy drugi oszust i próbuje nas wodzić na pasku rzekomej miłości... Zauroczeni miłością nie czujemy podstępu, tak to tłumaczę, bo przecież jeśli jest miłość to nie może przerodzić się w nienawiść...

Trzeba wierzyć w miłość, to sens ludzkiego życia, bez wiary w miłość nie możliwe jest zmartwychwstanie do życia....
_________________
„lepiej zapal świecę, niż byś miał przeklinać ciemność”

Meg · Dołączył: 16 Lut 2008 Posty: 245

Tak, tylko że on nas wodzi, a my naprawdę kochamy. Próbujemy tłumaczyć złe zachowania, wierzymy że jak się dobrze "poskrobie", to jakieś dobro się w nim znajdzie. Przecież człowiek nie może być aż tak zły.
A w nich jest chyba tylko jakieś wyjątkowo mocno rozbudowane poczucie własności.Jesteś JEGO i musisz postępować, tak jak ON chce.
Uciekać, uciekać i nie oglądać się za siebie.
Bez nich mamy szansę na normalne życie - nawet z dziećmi, nawet jeśli teraz mamy złe warunki bytu - z nimi NIE!.

Echnaton

Z nim NIE! ale są przecież normalni mężczyźni wokół nas, normalni partnerzy, tacy, którzy kochają i zasługują na nasza miłość....
_________________
„lepiej zapal świecę, niż byś miał przeklinać ciemność”

atkabe · Dołączył: 12 Lut 2008 Posty: 3

nie wiem czy są "normalni" partnerzy, bo przecież on też wydawał się być "normalny"...
_________________
atka

Agata24 · Dołączył: 27 Wrz 2006 Posty: 147

Codziennie odpokutowuję minionych już 7 lat odkąd go pznałam i codziennie zadaję sobie te same pytania co Ty. Ile w tym było miłości, czy to co ja czułam to była miłość czy tylko "choroba," "współuzależnienie" ... nie wiem. Ale ostatnio zadano mi pytanie, które dało mi do myślenia. "CO CI DA TO, ŻE SIĘ DOWIESZ <DLACZEGO>" dlaczego się z nim związałaś, dlaczego potem został Twoim mężem ... Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na te pytania. Wtedy, w tamtej epoce LOS zesłał na mnie dużo różnych przeróżnych okoliczności, które najwidoczniej przyczyniły się do tego, co wydarzyło się potem. Co mi da odpowiedź, zagłebianie się w to - i czy jest w ogóle ktoś, kto mi tę odpowiedź da? może i go kochałam, może i on kochał obsesyjną, chorą, patologiczną miłością, która z początku wydawała się "taka romantyczna" ... Tak naprawdę czuję, że najważniejsze jest to, co teraz. Najważniejsze, że rozjaśnia nam się umysł. Że walczymy, a potem zajmujemy się wreszcie SOBĄ. Bo czy życie w samotności jest takie złe? zawsze marzyłam o spokojnych nocach i teraz je mam. Doceńmy to. A tym z Was, którym spokój jeszcze nie nadszedł, życzę dużo siły. Nawet nie wiecie, ile już zrobiłyście, pokazując mu, że świat może o nim usłyszeć - to jest coś, w co oni nigdy nie wierzą. Walczcie do końca. O siebie i dzieci.
_________________
Agata

atkabe · Dołączył: 12 Lut 2008 Posty: 3

mam ochotę krzyczeć - "im wiecej ciebie tym mniej, bardziej to czuję niz wiem, im więcej ciebie tym mniej jak to jest mozliwe?"
czy on jeżeli będzie chodził na terapię zostanie "wyleczony", czy kiedykolwiek ...
własnie przysłał mi wiadomośc, że jutro idzie na spotkanie z panią psycholog, pyta czy może mi opowiedzieć o tym spotkaniu. Co zrobić, wspierać go na odległość, czy udać że nie istnieje???
_________________
atka

Meg · Dołączył: 16 Lut 2008 Posty: 245

Naprawdę nie wiem.Pomimo tego że opisywane tutaj przypadki są takie "szablonowe", to każdy jest inny bo inni ludzie w nim uczestniczą.
Ja po ostatniej awanturze (kiedy zaatakował dziecko) poszłam od razu do adwokata.Bo nawet gdyby Bóg zstąpił z nieba i powiedział, że on się zmieni, to wtedy już nie uwierzyłabym.Miałam rację, udowadniają to trzy lata sądowych potyczek.
Zastanawiam się, może najlepiej by było żebyś zgłosiła się do Poradni, w której zajmują się osobami współuzależnionymi.Terapeuta znając Twój indywidualny przypadek na pewno lepiej doradzi.
A poza tym, to naprawdę POMAGA.Ja trafiłam do takiej poradni dopiero w rok po wystąpieniu o rozwód i żałuję, że to nie nastąpiło wcześniej. Mnie rozmowa z fachowcem, znającym zawiłości ludzkiego umysłu i dużo podobnych przypadków dużo dała i daje nadal.Pozwala uszeregować doznania i spojrzeć z innej perspektywy.
Może spróbuj, takie porady są bezpłatne.

Echnaton

Echnaton

Agata24 · Dołączył: 27 Wrz 2006 Posty: 147

pewnie gdy nie odpowiesz na tak postawione pytanie to...możesz znowu wejść do tej samej rzeki! Co prawda przysłowie mówi, ze nie wchodzi sie dwa razy do tej samej rzeki, ale życie weryfikuje wszystkie przysłowia i powiedzenia... Ważne aby wiedzieć dlaczego nie powinniśmy wchodzić do tej samej rzeki....

Do Echnatona: Źle mnie zrozumiałeś. Oczywiście, że trzeba się zastanowić dlaczego się weszło w taki związek i mieć całą wiedzę na temat przemocy. Ale ja widzę, że z biegiem czasu za bardzo się w ten temat "wkręcam," co powoduje, że tak naprawdę on unosi się za mną jak czarna gradowa chmura, dzień w dzień. Jeśli już dostatecznie przeanalizujemy swoje dzieciństwo, czynniki, które wpłyneły na to, że ON był dla nas aniołem, to uważam, że temat należy po jakimś czasie zostawić, a raczej zająć się SOBĄ dosłownie, a nie tylko sobą-ofiarą, rozumiesz? Poza tym KTO da nam odpowiedź, czy oni nas kochali lub czy my kochałyśmy ich? w naszym mniemaniu ich kochałyśmy, ale kto ma taką władzę, by nam to mówić, jak nie my same w zaciszu swojego serca i umysłu? Ważne, aby wiedzieć dlaczego tak się stało, ale babranie się w żalach i analizach do końca życia nie jest dobre. A już analizowanie JEGO OSOBOWOŚCI i zastanawianie się, czy on coś czuł czy jest zwykłym psychopatą, to na pewno nam nie służy. O to mi chodziło.
_________________
Agata

Echnaton

Cieszę się, ze sprowokowałem Twoją odpowiedź, w gruncie rzeczy o to mi chodziło...
_________________
„lepiej zapal świecę, niż byś miał przeklinać ciemność”

Agata24 · Dołączył: 27 Wrz 2006 Posty: 147

a teraz to ja nie bardzo rozumiem? jaki masz cel w prowokowaniu mnie do odpowiedzi?
_________________
Agata

maras

Agata może Kazikowi nie tyle chodzi o prowokowanie co zachęcenie do dalszej dyskusji ...

Wracając do przysłów oraz metafor : do rzeki warto wejśc ale należy starac się płynąc pod prąd nawet jak nas czasem zniesie to rzeka posiada zakola w których chwilę odpoczniemy a potem dalej pod prąd . Nie można zdac się tylko na prąd rzeki bo z całą pewnościa nie dopłyniemy do celu .

pozdrawiam
_________________
-----------------------------------------------------
G. E. d/s P.P.R