Forum na temat przemocy w rodzinie

[Lulka]

Jak ty się musisz
wspaniale czuć
spoglądając teraz w dół
chciałbyś prosić
żebyś mógł
otulić mnie do snu

Spotkałam kiedyś Anioła
upadłam mu do nóg
lecz zazdrosny bóg go zawołał
powiedział: on jest mój

Odszedł drogą
którą mu wskazał
przy pańskim stole siedzi już
ja stoję przy pustym ołtarzu
i składam bukiet z róż
_________________
Intuicja jest nieświadomą inteligencją, która prowadzi do wiedzy bez rozumowania lub wnioskowania.

— Hans Selye
http://www.zwierzenia.cba.pl/1/6.html

[flowerek]

czytam te wiersze i brak mi słów, zatyka mnie.
Są takie " moje".

[ja44]

Stanie na głowie
wywróci kieszenie
do ostatniego grosza

Napadnie na zdrowie
by tylko móc
zapalić papierosa...


25.O1.2O11

ja44

[ja44]

stanął na drodze
zasłonił słońce
zagasił uśmiech
rozpalił gniew

stał się męczący
jak suchy kaszel
zdrowy rozsądek
zalała krew


ja44

[flowerek]

ja44, czekam na Twoje wiersze - są takie....trafiające w serce.

[ja44]

obrazy perspektyw wyblakłe
kolory zgaszone szarością
odświeżyć je można światłem
odblasku zwanego miłością

tło umęczone trwaniem
pożółkły symbol czasu
odnowić go może taniec
zielonej nadziei lasu

profil szczęścia pęknięty
skrzywiona paleta barw
uzdrowić go może święty
patron kobiecych spraw

Napisany 2011.01.31

Wezwana do tablicy przybywam z serdecznymi ukłonami dla moich czytelników.Dziękuję Flowerek że mnie obudzilaś
Mam nadzieję ze tego wiersza tu juz nie wstawilam wcześniej..

[ja44]

jak ptaki krążą
wokół sumienia
siadając na obrzeżach
zbolałej duszy

czy jeszcze zdążą
pozbierać marzenia
rozsypane w chaosie
życiowej głuszy?...


ja44
napisany 2o styczeń 2011

[Lulka]

[ja44]

stanął na drodze
zasłonił słońce
zagasił uśmiech
rozpalił gniew

stał się męczący
jak suchy kaszel
zdrowy rozsądek
zalała krew

Co do tej zagadki zostawiam czytelnikowi możliwość własnych skojarzeń.
Na BEJU komentujący pod wierszem zostawili takie odpowiedzi jak: bałwan, demon, zły humor, zla cecha, energetyczny wampir...i tu każdy ma rację.
Moją inspiracją do ułożenia tych slów był pech który mnie danego dnia prześladował, a co za tym idzie jest to ktoś lub coś, co powoduje całą lawinę tych zlych cech i wyssie dobrą energię.

Lulka,do poetki mi daleko... swoje uczucia,myśli,emocje ubieram w słowa, musi być jednak zachowany temat który kolidując z tytulem stworzy logiczny obraz wiersza bądź rymowanki.I tu masz rację, wkradł się chochlik, nie pasuje"życiowej gluszy" Jesteś spostrzegawcza, brawo.
Pisanie to taka moja pasja i rodzaj terapii, lubię to robić choć wena bywa kapryśna

[Lulka]

[ja44]

Lulka schlebiasz mi, a tak naprawdę to o czym piszesz nie jest żadnym wariactwem tylko darem i Ty go posiadasz.Projektowanie przyszłości to coś cennego.
Interesująca jest rozmowa z Tobą, a może po prostu wzajemnie się uzupełniamy w tym co tworzymy?..Ja najpierw mam a potem piszę, a Ty przepowiadasz to co będzie oczami duszy...nie widzę w tym nic nienormalnego

[ja44]

szczęki rekina
nadgryzają maszt
optymistycznej wizji

nadzieja się zacina
znajomy strach
jest coraz bliżej

pulsująca cisza
rozpościera skrzydła
ku wolności

szczęka zaciska
piach na wydmach...
smak radości


napisany dziś czyli 9 luty 2011
ja44

[flowerek]

Lulka, ja44 świetnie się słucha Waszej rozmowy

A co do "życiowej głuszy?... "
to ja ujrzałam tych słowach głuszę leśnę, ostępy leśne, puszczę - gdzie jest i zycei i samotność.Rozsypane kwiatki marzeń w tej puszczy i bieganie po niej i zbieranie tych kwiatków.W samotności i pod spojrzeniami "żyjątek " leśnych i w strachu ,że się sciemni i nie zdąże lub przyjdzie burza i zniszczy kwiatki .
No cóż - poezja / a tak w ogóle to bardzo ładnie brzmi słowo "poezja"- jest właśnie takie ...poetyckie/

[ja44]

W wierszu każdy inaczej zrozumie dane słowo i tu pracuje nasza wyobraźnia.
Przyznałam rację Lulce ze nie pasuje"głuszy", ale po zastanowieniu nad sensem słowa którego jednak użyłam, musiałam mieć w głowie obrazek właśnie tej gluszy podobnej do tej o jakiej napisała Flowerek.
Nie zmieniam zatem w w wierszu treści, pozostaje głusza.
Dziękuję za interpretację i serdecznie pozdrawiam

[flowerek]

Nigdy nie umiałam powiedzieć o wierszu " co autor miał na mysli"
Po prostu czuję to co czuję, odnoszę w pewien sposób do mnie samej.A jednocześnie odczuwam jakiś nastrój, chwilę i widzę jak autor pisze.
czasami jak się śmieje a czasami jak płacze.Myslę co przeżył , co widział czego pragnie, kogo bliskiego Anioł mu zabrał / ukłony dla Lulki/I jest w tym kawałek mnie samej.
Niektóre wiersze mnie drażnią, innych nie lubię a jeszcze inne zapadają głęboko w pamięc i w serce.
Bardzo lubię Wasze wiersze , ich słowa i rytm.
Trochę przekształcając Boccacciego - z wierszy biorę to co mi przypada do smaku.
Sama nie umiem pisać wierszy, posługuję się raczej prozą.Kiedyś pisałam "do szuflady" opowiadania,teraz już nie .
Ale czytać dalej lubię i wiersze i prozę.
I dlatego proszę o więcej miłe poetki