Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
marianna2
Dołączył: 20 Sie 2012 Posty: 24
|
Wysłany: Pią Wrz 28, 2012 15:02 Temat postu: |
|
|
ja44 napisał: | po co...
po co ma rozsiewać fakty
negatywnej życia skali
trzeba zniżyć do parteru
słowem ją powalić
niechaj wraca do kokonu
gdzie bezsilność dusi
niepotrzebny jest nikomu
jej zmęczony głosik
po co ma zakłócać stronę
niedowierzań w obraz prawdy
skoro jej właściwym tronem
pozostanie ołtarz wzgardy
ja44 |
No i to są efekty złego użycia słownictwa |
|
Powrót do góry |
|
|
ja44
Dołączył: 12 Mar 2009 Posty: 1224
|
Wysłany: Wto Paź 02, 2012 7:58 Temat postu: |
|
|
zaginione moce..
z jesiennym powiewem
tańcząc na wietrze
uleciały z echem
bezszelestnie
wirując w przestrzeni
między obłokami
rozsypały na ziemię
mgieł aksamit
w barwnym krajobrazie
nieczułym dla oczu
na ścieżkach zdarzeń
zaginęły moce..
Napisany 2012-10-01
ja44 |
|
Powrót do góry |
|
|
ja44
Dołączył: 12 Mar 2009 Posty: 1224
|
Wysłany: Wto Paź 02, 2012 14:31 Temat postu: |
|
|
magiczna cisza..
między białym tłem
przebijają myśli
mija dzień za dniem
coraz więcej liści
twórczy obraz chwil
prześwituje ciszą
nie przybywa sił
niebiosa nie słyszą
płynie sen nadziei
po mgielnych oparach
pragniesz czegoś wiele
za mocno się starasz
między luki wiersza
za pomocą magii
tworząc radość serca
zbierasz sens odwagi
Napisany 2012-10-02
ja44 |
|
Powrót do góry |
|
|
marianna2
Dołączył: 20 Sie 2012 Posty: 24
|
Wysłany: Wto Paź 02, 2012 16:31 Temat postu: |
|
|
Ja44, nie wysilaj swojej główki, winowajca zle użytego słowa nawet nie zamierza się odezwać o przeprosinach nie wspomnę |
|
Powrót do góry |
|
|
ja44
Dołączył: 12 Mar 2009 Posty: 1224
|
Wysłany: Pią Paź 05, 2012 16:55 Temat postu: |
|
|
nie..
nie wysilam swych komórek
nadaremno nie rozsiewam
słowa swe zaciskam piórem
na nikogo się nie gniewam
nie rozpalam chwil w popiele
wiatru nie zatrzymam
goniąc za nadziei celem
czasem smutna bywam
nie zamykam drzwi sumienia
wierszem rzucam w twarz
stronie życia która zmienia
wszechobecny obraz dnia
Napisany 2012-10-05
ja44 |
|
Powrót do góry |
|
|
ja44
Dołączył: 12 Mar 2009 Posty: 1224
|
Wysłany: Nie Paź 14, 2012 17:24 Temat postu: |
|
|
jesienne...
od przesytu barw
jesiennej melancholii
prześwitu nadziei
spływającej po liściach
wirują marzenia
jak płatki
śniegu
odbijając od słońca
pogrążonego w zadumie
zamyślone obłoki
płyną po niebie
szukając chwili
zapomnienia..
Dodano 2012-10-10 19:10:39
ja44
przygody weny
wena w liściach zakopana
ruchem grabi przerzucana
w barwne kupki ułożona
powolutku w ciszy kona
wiatr zaciera ręce żwawo
zaraz zacznie się zabawa
podmuch jeden oraz drugi
pozostały z liści smugi
nie znajdując nigdzie miejsca
szuka wena swego szczęścia
obolała na twarz pada
nowe wersy znów układa
Napisany 2012-10-12
ja44
jak otwarta księga..
spojrzenie smutne tęsknotą owiane
przenika przestrzeń ponadczasową
bez entuzjazmu wita poranek
stawiając granicę słowom
cieniem uśmiechu płynie nadzieja
szeleszcząc nostalgią jesieni
bez wysilenia wnętrze otwiera
delikatnością się rumieni
nieśmiałym rysom nadaje kształt
ukrytej w ciszy melancholii
bez otwierania księgi kart
ujrzysz co w duszy boli
Dodano 2012-10-14
ja44 |
|
Powrót do góry |
|
|
ja44
Dołączył: 12 Mar 2009 Posty: 1224
|
Wysłany: Czw Paź 18, 2012 20:57 Temat postu: |
|
|
jedyny sens istnienia
kolejny dzień gnany wiatrem
ucieka przez palce czasu
ciężko uchronić się przed paktem
zawartym na uświęconym placu
kolejna sprawa dobiega końca
dając zaczątek nowemu
milknie debata męcząca
zaciskając opaskę ślepemu
kolejny odruch robi uniki
przed ciosem psycho-rozdartym
w szaleńczym pędzie dzikim
rozum biegnie w zaparte
kolejny sen odbity w wierszu
niespełnionych strof rymy
przyczepiona nadzieja w sercu
to sens istnienia jedyny
Dodano 2012-10-17 16:10:22
ja44 |
|
Powrót do góry |
|
|
ja44
Dołączył: 12 Mar 2009 Posty: 1224
|
Wysłany: Wto Paź 23, 2012 10:05 Temat postu: |
|
|
/Niepewność/
myśli szum
zakłóca rytm
właściwych nut
spada liść
zmęczonych dni
pod powierzchnię
kolejny sen
zaczyna maraton
bezbarwnych chwil
nadziei świt
głosi niezbicie
przyjście nowego
napisany 19.10.2012
ja44
/sądny dzień/
jeśli nadejdzie dzień sądny
emocje przekroczą granicę
wzrokiem tak nieprzytomnym
nienawiść przyjdzie wykrzyczeć
spadną zasłony z tronów
wdeptane w ziemię sumienie
obdarte z własnego domu
przestanie mieć znaczenie
tylko ślad na popiele
paraliż zbłąkanej nadziei
jedynym sensu celem
pośród szlaków mierzei
Napisany 2012-10-22
ja44 |
|
Powrót do góry |
|
|
ja44
Dołączył: 12 Mar 2009 Posty: 1224
|
Wysłany: Wto Paź 23, 2012 13:26 Temat postu: |
|
|
przebić chmury..
wydobyć piękno chwili
z gęstych chmur
muśnięciem barw motylich
przebić szarości mur
odnaleźć tęczy blask
z mrocznej toni
marzeniem złapać czas
nadziei łzę uronić
wymieść smutków pył
z chmurnego nieba
uśmiechem dodać sił
niewiele nam trzeba
Dodano 2012-10-23
ja44 |
|
Powrót do góry |
|
|
ja44
Dołączył: 12 Mar 2009 Posty: 1224
|
Wysłany: Sob Paź 27, 2012 18:02 Temat postu: |
|
|
przejście
trochę w bok
i po wszystkim
słodki sen
zaleje falą
tylko obraz
świata bliskich
pozostanie karą..
mgnienie chwili
to wystarczy
by bezpiecznie
przejść na stronę
której przestrzeń
będzie twoim
nowym domem
myśli błysk
i po wszystkim
aby zniknąć
w sercu ciszy
której obraz
złotym listkiem
przyozdobi pamięć
w niszy..
Dodano 2012-10-27
ja44 |
|
Powrót do góry |
|
|
ja44
Dołączył: 12 Mar 2009 Posty: 1224
|
Wysłany: Nie Paź 28, 2012 23:47 Temat postu: |
|
|
jutro
jutro wierszem rzucę z góry
wymieszanym łzami z deszczem
powymiatam z nieba chmury
niewidzialnym będę wieszczem
Jutro wyślę w świat nadzieję
której obraz z ram wyjęty
ciszą wiatru się zaśmieje
i zostanie nieuchwytny
jutro przyjdę razem z brzaskiem
w rannej rosie twarz przemyję
poprzecieram stopy piaskiem
i ponownie się.. zabiję
jutro znajdę taką ścieżkę
której nikt mi nie zabierze
pójdę nią przez świata resztę
przez ogrody czułych zwierzeń
jutro z tła błękitnej róży
łez kropelki swe osuszę
tym co płaczą będę służyć
obecnością nie zasmucę
jutro spłynę myślą ciszy
po bezdrożach zagubienia
serce które mnie usłyszy
dozna smutku ukojenia
jutro wierszem będę innym
przyodzianym w woal prawdy
choć w powłoce nieco dziwnej
pozostanie obraz wzgardy
Dodano 2012-10-27
ja44 |
|
Powrót do góry |
|
|
ja44
Dołączył: 12 Mar 2009 Posty: 1224
|
Wysłany: Czw Lis 01, 2012 20:54 Temat postu: |
|
|
/myśl/
iść koniecznie iść
poczuć wiatru powiew
złapać rześką myśl
zaciskając słowem
nie pozwolić jej
ulecieć do nikąd
to jedyny cel
by odnaleźć dom
który niczym echo
odbija od wnętrza
zatroskane niebo
ściska płatki serca
iść koniecznie iść
przestrzeniami chwil
aby nowa myśl
dodawała sił
Napisany 2012-10-28
ja44 |
|
Powrót do góry |
|
|
ja44
Dołączył: 12 Mar 2009 Posty: 1224
|
Wysłany: Sob Lis 03, 2012 21:31 Temat postu: |
|
|
/mój kawałek podłogi/
pościelą snów błękitnych
zakrytych pragnień lico
nieśmiało w ciszy kwitną
bezgłośnie wnętrzem krzyczą
ściągając barw prześwity
z granatowego odbicia
w podróży znakomitej
potrafią się zachwycać
nadzieją nazbyt śmiałą
nurzają się w przestrzeni
próbując iść na całość
bezbarwnie się rumienić
Napisany 2012-11-02
ja44 |
|
Powrót do góry |
|
|
ja44
Dołączył: 12 Mar 2009 Posty: 1224
|
Wysłany: Pią Lis 09, 2012 12:30 Temat postu: |
|
|
dokąd zmierzasz przyjacielu
jakich nowych szukasz dróg
czas ucieka wraz z nadzieją
szkoda twych zmęczonych stóp
spójrz na niebo ile chmur
przepłynęło z twym uśmiechem
zaplątanych w myślach snów
uleciało w przestrzeń z echem
może warto jest zatrzymać
chwile których ciągle brak
nieustannie w górę wspinać
tracąc cenne światło dnia
pomyśl proszę przyjacielu
zanim zmierzchu czas nastanie
życie znika wraz z nadzieją
tworząc triumfu własny taniec
9 listopad 2012
ja44 |
|
Powrót do góry |
|
|
ja44
Dołączył: 12 Mar 2009 Posty: 1224
|
Wysłany: Pią Lis 09, 2012 19:03 Temat postu: |
|
|
z cyklu/koniec świata jest podobno za rogiem/
Dopóki blask nowego dnia
rzuca na twarz nadzieję
niechaj radości płynąca łza
będzie prawdziwym celem
Witam Cię znów o poranku
przesyłam myśli cieplutkie
życie jest zwykle zagadką
na naszym ziemskim ogródku
--------------------------
Pogasły lampy dnia
niebo okryte gwiazdami
przystanął cichutko czas
rzucając snów aksamit
Nadziei promień barwny
niesiony szeptem nocy
układa marzeń skarby
na zmęczone oczy
--------------------------
Ani dzień ani noc
Jedna wielka niewiadoma
Rozpostarte życia tło
Wyciąga swe ramiona
Chce nas wtulić
w ciszy tchnienie
bądź powalić
z nóg na ziemię
Napisany 2012-11-08
ja44 |
|
Powrót do góry |
|
|
|