Forum Forum na temat przemocy w rodzinie Strona Główna Forum na temat przemocy w rodzinie
Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie "Niebieska Linia" IPZ PTP
www.niebieskalinia.pl 
 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

smutno mi z tym

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Forum na temat przemocy w rodzinie Strona Główna -> Forum ogólne o przemocy w rodzinie
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
aśka



Dołączył: 17 Gru 2010
Posty: 4
Skąd: Kraków

PostWysłany: Sob Gru 18, 2010 19:41    Temat postu: smutno mi z tym Odpowiedz z cytatem

Nie wiem czy ktos przeczyta to co napisze ? Moj ojciec stwarza nam same problemy i przykrosci. Przez niego czuje sie nikim . Bije mnie i brata za byle co .Staram sie uciekac do pokoju kiedy wiem ze wpada w szał ale to nic nie pomaga. Mama stara sie nas bronić ale to nic nie daje. Ją też nieraz bije ale nie tak często jak nas. Wykręca jej ręce i popycha.Bardzo często się kłócą nigdzie razem nie jezdzimy jak normalna rodzina jest mi tego bardzo brak.Ojciec jest strasznie agresywną osobą on jest nieobliczalny.Boje się zostawać z nim w domu kiedy mama idzie do pracy wcześniej nawet mnie starszy że on mi pokaże jak mama pójdzie do pracy.Czuje się jakbym nie była jego córką.Wstyd mi o tym pisać .Odważyłam się napisać ale napewno nigdy bym nie odwazyła się o tym powiedzieć moim koleżankom albo znajomym tylko mnie by wyśmieli.Nie spotykam się ze znajomymi i nigdzie nie chodze bo się boję że coś może być powodem kolejnego lania ojca mnie.Mama jest bezsilna wobec tego ja też.Co mam robić ?
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość Wyślij email
maria J



Dołączył: 12 Gru 2010
Posty: 8
Skąd: Lublin

PostWysłany: Sob Gru 18, 2010 21:01    Temat postu: do aśki Odpowiedz z cytatem

Witaj !

Oczywiście że ktoś przeczyta to co napiszesz a nawet spróbuje Ci pomóc. Nie można nikogo zostawiać samego z krzywdą którą zadają mu najbliższe osoby. Twój ojciec nie ma prawa traktować was w taki sposób, oczywiście stosuje przemoc względem was. Bardzo dobrze że zdecydowałaś się przerwać milczenie i powiedzieć o tym co się dzieję. Ojciec naraża was nawet na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, narusza godność, wolność, powodując szkody na zdrowiu fizycznym i psychicznym, a także wywołując cierpienia i krzywdy moralne. Piszesz, że wstydzisz się powiedzieć komuś o tym, ale przemoc może pojawiać się w każdej rodzinie zarówno w tej gdzie osoby są wykształcone i mają wysoki status materialny jak i w tej gdzie warunki bytowe nie są najlepsze.
Rozmowa ze znajomymi nawet taka prozaiczna może polepszyć Ci samopoczucie, nie warto uciekać od ludzi, gdyż każdy człowiek może dać Ci wsparcie. Najlepiej jednak rozmawiać o tym z osobami których nie znasz ponieważ bardziej otworzysz się podczas rozmowy z nim, będziesz miała pewność że Cie nie oceni. Sądzę, że najlepszą osobą w tym przypadku byłby psycholog. Zarówno Twój brat jak i Twoja mama powinna skorzystać z takiej pomocy. Uzyskacie tam odpowiednie informacje jak i odpowiedzi na pytania które Cie dręczą. Ojciec nie może wam zabrać dzieciństwa nie możesz się obawiać że każdy Twój ruch może być okazją do sięgnięcia po przemoc. Każdy człowiek ma prawo do nietykalności osobistej i nienaruszalności godności. Od kiedy trwa ta cała sytuacja ? Czy Twój ojciec pracuje ?
Pamiętaj że poniżanie i obelgi bolą tak samo jak bicie. Nie trzeba mieć siniaków i złamanych kości, aby być ofiarą przemocy.
Przemoc w rodzinie jest przestępstwem. Masz prawo szukać specjalistycznej pomocy!
Przemoc jest przestępstwem ściganym przez prawo. Pamiętaj że nie ma żadnego usprawiedliwienia dla przemocy.
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość Wyślij email
aśka



Dołączył: 17 Gru 2010
Posty: 4
Skąd: Kraków

PostWysłany: Sob Gru 18, 2010 21:06    Temat postu: smutno mi z tym Odpowiedz z cytatem

Nie spodziewałam się że ktoś mi odpisze ale fajnie.
Ojciec nas bije i poniża już od kiedy byłam w podstawówce. Pracuje jako kierowca samochodu ciężarowego. Myślisz że psycholog mi pomoże? No nie wiem . i co ja mu powiem ?
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość Wyślij email
maria J



Dołączył: 12 Gru 2010
Posty: 8
Skąd: Lublin

PostWysłany: Sob Gru 18, 2010 21:37    Temat postu: do aśki Odpowiedz z cytatem

Psycholog na pewno Cie wysłucha, jak i pomoże. Pytasz co mu powiesz – prawdę ,to co Cie dręczy ,przeszkadza. Najlepiej udać się do niego jak najwcześniej, bo to zjawisko przemocy jest negatywne i ma ogromny wpływ na rozwój Twój i Twojego brata na wszystkich etapach waszego życia. Jeżeli uczęszczasz jeszcze do szkoły to możesz np. skorzystać z pomocy psychologa w szkole swojej, który pokieruje Cie dalej. Pamiętaj, że bierność nie rozwiąże problemu, a następstwa mogą być groźne.

Podam Ci adresy które mogą być Ci przydatne:

Kraków
Ośrodek Interwencji Kryzysowej- pomoc psychologiczna, prawna i socjalna ofiarom przemocy (czynny całą dobę)
ul. Radziwillowska 8b, 31 - 026 Kraków, tel: 0 12 421 92 82
Stowarzyszenie PROMYK
Przeciw Przemocy w Rodzinie
– grupa wsparcia, piątki w godz.18.00-20.30
Adres: ul. Radziwiłłowska 8b, 31- 026 Kraków], tel.: (0-prefiks-12) 421 82 42 (od godz. 17.30), faks: (0-prefiks-12) 421 69 76, Genowefa Klimasara - tel. 0501 08 81 84 lub Bogusława Wiltos – tel. 0507 19 71 55

POLICJA
tel. 997
lub właściwa Komenda Rejonowa Policji
TELEFON ZAUFANIA ZATRZYMAJ PRZEMOC 0 800 12 01 48
POLICYJNY TELEFON ZAUFANIA 0 800 12 02 26

Kobiety Przeciw Przemocy
ul. Chodkiewicza 17
31 - 532 Kraków
tel./fax 0 12 429 38 57

Towarzystwo Interwencji Kryzysowej
ul. Piłsudskiego 13
31 - 110 Kraków
tel: 0 12 422 10 33 w. 1411

Schronisko dla Ofiar Przemocy, Kraków, ul. Krakowiaków 46, tel.(0-12) 425 81 70, pobyt bezpłatny do 3 miesięcy, pomoc psychologiczna i prawna;
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość Wyślij email
aśka



Dołączył: 17 Gru 2010
Posty: 4
Skąd: Kraków

PostWysłany: Pon Gru 20, 2010 11:48    Temat postu: Odpowiedz z cytatem

Do szkoły nie pójdę do psychologa bo się krępuję .Zaraz każdy będzie się pytał co się stało i wogóle.Ale gdzie mnie ten psycholog pokieruje dalej? Może najpierw zadzwonie na ten telefon zaufania?Nie wiem?
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość Wyślij email
maria J



Dołączył: 12 Gru 2010
Posty: 8
Skąd: Lublin

PostWysłany: Pon Gru 20, 2010 12:56    Temat postu: Odpowiedz z cytatem

Rozumiem Twoje obawy o kontakt z psychologiem szkolnym. Najlepszym rozwiązaniem zatem być może byłby na początek kontakt o którym napisałaś z telefonem zaufania. Pytasz gdzie Cie psycholog pokieruję dalej. Myślę, iż po kontakcie z psychologiem odpowiednia byłaby psychoterapia. Cele psychoterapii ukierunkowane są zwykle na zmiany zachowań i postaw pacjenta, jak też na rozwój jego kompetencji emocjonalnych, np. na podniesienie poziomu samokontroli, radzenie sobie z lękami oraz stresem, podniesienie samooceny, poprawę zdolności tworzenia więzi, współpracy i komunikowania się z otoczeniem, czy też na poprawę własnej motywacji do działania.

Psychoterapia jest drogą do poznania siebie. Warto byłoby porozmawiać o niej z bratem i z Twoją mamą.
Jest drogą do znalezienia nowych sposobów radzenia sobie ze starymi problemami .
Psychoterapia jest drogą, na której towarzyszy Ci druga osoba, co oznacza, że nie jesteś sama i w momentach kryzysu masz się na kim wesprzeć.
Psychoterapia bywa "deską ratunkową", gdy już nie widzisz nadziei, gdy świat Ci się rozpada.


Co może dać Ci psychoterapia:

- daje poczucie wolności - poczucie bezpieczeństwa
- radość
- wsparcie
- satysfakcję



Psychoterapia jest przydatna jeżeli:

- przeżywasz sytuację kryzysową
- nie radzisz sobie ze swoimi emocjami
- masz problemy w kontaktach z ludźmi
- jeśli życie straciło dla Ciebie sens
- Lub po prostu czujesz, że chcesz coś dla siebie zrobić


Na psychoterapii nauczysz się uwalniać od złych emocji i wzbudzać w sobie dobry nastrój, nauczysz się nawiązywać dobre relacje z innymi, nie tracąc przy tym własnej tożsamości, nie rezygnując z siebie, z własnych potrzeb i pragnień, nauczysz się być uważną na siebie – odczytywać i rozumieć różne sygnały płynące z Twojego organizmu i z Twojego umysłu, zdobędziesz umiejętności wyrażania swoich potrzeb i realizowania ich, nauczysz się wyznaczania sobie celów i konsekwentnego dążenia do nich, nauczysz się na nowo marzyć i spełniać te marzenia, przestaniesz się bać bliskości w związku i stanie się ona dla ciebie dobrym i pożądanym doświadczeniem, zaczniesz widzieć, słyszeć i czuć więcej niż kiedykolwiek wcześniej, a będzie to dla Ciebie wspaniałe i pożądane przeżycie, będziesz kontrolować swoje nastroje zgodnie z własnymi pragnieniami, odzyskasz szacunek do siebie, pozbędziesz się lęku i napięcia, który powoduje w Tobie zachowanie ojca, uwolnisz się od złości, gniewu i wstydu, nauczysz się rozwiązywać konflikty i nieporozumienia w sposób nie raniący ani Ciebie ani innych, nauczysz się konstruktywnego rozwiązywania problemów i negocjowania najbardziej optymalnych rozwiązań, nauczysz się odpoczywać i czerpać z tego ogromną radość, nauczysz się dbać o własne przyjemności i śmiać się spontanicznie i szczerze, odzyskasz siły witalne i dobrą energię wewnętrzną, odzyskasz chęć do życia i do planowania przyszłości.
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość Wyślij email
aśka



Dołączył: 17 Gru 2010
Posty: 4
Skąd: Kraków

PostWysłany: Wto Gru 21, 2010 19:28    Temat postu: Odpowiedz z cytatem

Dziś znowu mnie straszył ale powiedziałam mu że już dalej nie będzie się nad nami znęcał że jest wielu ludzi którym można powiedzieć wszystko i pomogą i zajmą się nim. A on powiedział to co zawsze powtarza że jesteśmy jego dziećmi i ma prawo robić z nami to co chce i że mogą mu naskoczyć. Dziękuję za tyle pomocy napewno skorzystam z którejś opcji.Bo wiesz szkoda mi mojej mamy jak cierpi brata też nie mogę na to patrzeć już ale boje sie.
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość Wyślij email
maria J



Dołączył: 12 Gru 2010
Posty: 8
Skąd: Lublin

PostWysłany: Wto Gru 21, 2010 20:03    Temat postu: Odpowiedz z cytatem

Cieszę się, że przełamujesz opór i decydujesz się na jakiś krok, to bardzo ważne.

Pamiętaj, że:
• W sytuacji kryzysowej, jeżeli potrzebujesz wsparcia możesz udać się do Ośrodka Interwencji Kryzysowej (ul. Radziwiłłowska 8b) lub Schroniska dla Ofiar Przemocy w Rodzinie (os. Krakowiaków 46), gdzie uzyskasz poradę i pomoc.
• Zgłoś się do pracownika socjalnego w swoim rejonie, który może skierować Cię do odpowiedniej instytucji.
• Poinformuj o fakcie znęcania się nad Tobą i Twoją rodziną Policję lub Prokuraturę.
• Jeżeli doznajesz przemocy i wzywasz Policję, poproś policjanta o wypełnienie tzw. Niebieskiej Karty a w sytuacji „bez wyjścia” możesz pod eskortą zostać przywieziona do Schroniska dla Ofiar Przemocy w Rodzinie lub Ośrodka Interwencji Kryzysowej (zabierz ze sobą wszystkie ważne dla Ciebie dokumenty).
Jeżeli zostałaś pobita, jeśli została pobita Twoja mama lub brat, zgłoś się na pogotowie i poproś lekarza o obdukcję
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość Wyślij email
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Forum na temat przemocy w rodzinie Strona Główna -> Forum ogólne o przemocy w rodzinie Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Strona 1 z 1

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach


Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group