Forum na temat przemocy w rodzinie

[arty]

Witam,
Jestem tu pierwszy raz, a moja historia jest taka, jakich tu wiele. Mój ojciec jest alkoholikiem. Przez całe swoje życie byłam bita przez niego i przez mojego kilka lat starszego brata, a teraz jestem bita i poniżana przez męża. Patrzą na to moje malutkie dzieci, a ja cierpię przez to jeszcze bardziej. Próbowałam szukać pomocy, rozmawiałam z mamą i teściową, ale one nie widzą nic w tym złego. Dlatego zdecydowałam się na terapię indywidualną. Po ostatnim pobiciu przez męża pojechałam do szpitala na oględziny, zgłosiłam się też na policję. Brakło mi siły i odwagi, żeby spakować mężowi walizki i rozpocząć nowe życie. Dałam mu kolejny raz ostatnią szansę. Bardzo chciałabym, by wystarczyło mi siły i wytrwałości, by ta szansa była naprawdę ostatnia. Dlatego składam przysięgę.
Przysięgam:
Że jeśli jeszcze raz mnie pobije, to wezwę policję i się z nim rozwiodę, ze wskazaniem winy na niego.
Że jeśli jeszcze raz obrzuci mnie wyzwiskami, to spakuję mu walizki i wymienię zamki w drzwiach.
Że jeżeli jeszcze raz mnie okłamie, to odejdę od niego.
Że jeżeli nic nie zmieni się w jego podejściu do obowiązków rodzinnych i do mnie to przerwę tą ostatnią próbę.
I dam sobie szansę na szczęście, szacunek do siebie, normalność i poczucie bezpieczeństwa dla mnie i dla moich dzieci.
Nie pozwolę też, by rodzice, teściowie i ktokolwiek inny mówił mi jak mam żyć, co czuć i myśleć.
Proszę, trzymajcie za mnie kciuki bym wytrwała w tej przysiędze!

[mgrabas]

[rprafal]

Zara,

a czy ten Twój mąż też nadużywa alkoholu i te jego zachowania są skutkiem tego?

[arty]

mgrabas - nie składam przysiąg w emocjach, to jest przemyślane. To było miesiąc temu, dużo czasu zajęło mi uporządkowanie myśli. Wolę to potraktować jako przysięgę, której chcę dotrzymać, niż traktować to w formie "muszę". Ja chcę nie muszę.
I do tego właśnie dążę - by być wreszcie wolnym człowiekiem

rprafal - mój mąż nie nadużywa alkoholu, od dostaje szału na trzeźwo.

[mgrabas]

chyba jednak inaczej rozumiemy słowo przysięga...
w moim rozumieniu taka przysięga mogłaby niepotrzebnie utrudnić ewentualną możliwość powrotu gdyby się opamiętali i zmienili, dlatego dla mnie jest ona nie do przyjęcia i nie przyjmuję jej!
myślę, że dopóki jeszcze nie rozwiązałaś problemu swojej sytuacji, nie myślisz w pełni racjonalnie, skoro składasz przysięgę obcym ludziom zamiast podejść asertywnie do swoich bliskich
reasumując, myślę, że najlepiej jest mówić i żyć według swojego najlepszego rozeznania, bez mnożenia kolejnych wykluczających się przysiąg, w sposób wolny reagować na rzeczywistość i zmieniać ją - sobą
najważniejsze, że uświadomiłaś sobie swoje emocje i sytuację wymagającą zmiany, teraz czas na mądre działania

teraz pozwól, że odniosę się do tego co napisałaś
oto co napisałaś dotąd:
- nie dajesz zgody na przemoc fizyczną, jeśli Cię mąż pobije, to wezwiesz policję i odejdziesz od Niego, rozwiedziesz się z nim, ze wskazaniem winy na niego
- nie dajesz zgody na obrzucanie Cię wyzwiskami, jeśli to nie ustanie to spakujesz walizki męża i wymienisz zamki w drzwiach
- nie godzisz się z okłamywaniem, jeśli tego nie zmieni to odejdziesz od męża
- nie godzisz się na niestprawiedliwe podejście męża do obowiązków rodzinnych i do Ciebie
myślę, że właśnie o tym powinnaś powiedzieć, a może nawet również napisać mężowi i zobaczyć co z tym zrobi
co do rozwodu itd. mam inne zdanie
myślę, że konsekwentna asertywna czytelna i uczciwa postawa, określenie granic i dialog może być tym czego dotąd brakowało, a co do wzywania policji wobec przemocy fizycznej czy nawet wobec samej groźby może być skutecznym jej zatrzymaniem
_________________
Co Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela.

[Echnaton]

[NIKOLA2006]

Zara, działaj.. nie daj sie krzywdzić i jasno stawiaj granice... pozdrawiam cieplutko- Ola
_________________
Cokolwiek robisz czyń roztropnie i przewiduj skutki

[arty]

[Echnaton]

Mocne posatnowienie to juz duży potencjał, teraz wysatrczy tylko abyś realizowała to co zapisałas w swoich zamierzeniach...Będę Cię wspierał!
_________________
„lepiej zapal świecę, niż byś miał przeklinać ciemność”

[arty]

[NIKOLA2006]

Zara- ze swojej strony powiem, że na tyle ile umiem postaram się Cię wspierać, motywować i dodawać otuchy. Myślę że ta ostatnia szansa jest uczciwa i kiedyś w końcu trzeba powiedzieć - dość! Bądź konsekwentna w swoich działaniach i zamierzeniach krok po kroku realizuj cele... czasem to małe kroczki ale z małych kroków składa się cała długa droga ku lepszemu
_________________
Cokolwiek robisz czyń roztropnie i przewiduj skutki

[rprafal]

Zara,
skoro jednak dałaś mu tą jedną ostatnią szansę, to ja zrobił bym już tą szansę pod jednym warunkiem:
- daję Ci ostatnią szansę ale Ty w ciągu 2 tyg znajdujesz psychologa i chodzisz cyklicznie na terapię (czy jak inaczej nazwać) by panować nad emocjami, kontrolować jem inaczej reagować
- ... dalej te kolejne Twoje postanowienia

Chodzi o to by ta szansa nie była dla sztuki... ale by coś zmieniła rzeczywiście, nie była wyłącznie straszakiem (bo kiedyś przestanie te funkcje pełnić), ale pracą nad sobą dla niego i trwałą zmianą.

[kulerzynka]

rafał...sory za szczerość...
ale... co ty pierniczysz???
czy ty naprawdę myślisz ze te osoby co tutaj są rozchodzą się "dla sztuki"??
to dla nich tragedia, sztuką było żyć w takim koszmarze
a mistrzostwem było przeżyć i walczyć o swoją godność, której pierwszym krokiem jest uwolnienie



z przemocowcem się nie negocjuje koniec kropka
_________________

[mgrabas]

[dynamika]