Forum na temat przemocy w rodzinie

[renata.p.1975]

Nurtuje mnie od Maja jedno pytanie,
czy jagby ktos przyszedl do was i powiedzial ze u waszego kolego z pracy wystepuje przemoc w rodzinie wobec dzieci, czy uwierzyli byscie?
I co zrobić jesli byście nie uwierzyli?

[kulerzynka]

ja bym uwierzyła...

Renatko.... dlaczego mieliby nie wierzyć?
zawód policjanta nie chroni przed przemocą, ani jej nie tłumaczy...
_________________

[renata.p.1975]

[kulerzynka]

oczywiście że jestem pewna swoich kolegów z którymi współpracuję.
_________________

[renata.p.1975]

A co jeśli nie uwierzyli by?
Co wtedy?

[kulerzynka]

dlaczego mieliby nie uwierzyć?


co cię skłoniło do tego pytania Renatko?
_________________

[renata.p.1975]

[maras]

nic nie usprawiedliwia przemocy.
Jeśli zostanie podjęta takowa infomacja o możliwości występowania przemocy należy ją zweryfikować. Nie ma znaczenia czy kolega, koleżanka.

pozrdawiam
_________________
-----------------------------------------------------
G. E. d/s P.P.R

[renata.p.1975]

Siedze na tym forum od ponad dwóch miesięcy, przychodzac tu liczylam że znajdę tu odpowiedzi na moje pytania.
A ja nadal stoje w punkcie martwym.....\Gdzie sie nie rysze widze przemoc wobec dzieci i nie wiem co mam z tym zrobić.....
Szlak mnie trafia, kiedy ludzie tlumaczą przemoc w glupi sposób...

[maras]

Renato znasz i wiesz jakie są możliwości oraz procedury postępowania

możesz wystosować wniosek bezpośrednio do Sądu o wgląd w sytuację, powiadomić zespół d/s nieletnch i patologi danej jednostki policji, porozmawiać z dzielnicowym, złożyć zawiadomienie o przestępstwie...,skontaktować się organizacją pomocową zgodnie z rejonizacją.


--------------------------------------------------------
To prawda, że można usłyszeć dziwne i często niezrozumiałem tłumaczenie rodziców/opiekunów lecz to nie oznacza, że mamy pozostać na to biernym i narzekać. Bo co tak naprawdę daje Nam gdybanie , co by było gdyby, jak jest żle...etc. Podkreślam gdybanie i narzekanie pozostawmy innym.

pozdrawiam
_________________
-----------------------------------------------------
G. E. d/s P.P.R

[renata.p.1975]

pani M
Jest matka 6 dzieci w tym 2 chorych nie wyrabia się jej mąż pracuje dużo oczywiście jest mundurowym.
M jest mocno zachwiana psychicznie bije dzieci za wszystko.
Kiedy jej córka miała przystąpić w tym roku do komuni okazało się że ksiądz ja nie dopuści gdyż nie zdała jakiś tam egzaminów.
Dziecko po prostu nie przygotowało się za co zapłaciła dużymi singałami, które było widać przez kilka tygodni na ciele dziecka...
Niestety sytuację się powtarzają....
Kiedy spotkałam się z pani M mężem i uświadomiłam mu że nie będę na to patrzeć bez reakcji wyśmial mnie i wykrzyczał że nawet nie zdaje sobie sprawy jak ciężko wychować tyle dzieci zwłaszcza gdy 2 jest chorych.
Po tym rozmawiałam z jego kolega w pracy, którego znam osobiście.
Niestety popatrzył na mnie jak na kretynke i dodał że jak mogę myśleć że jego dzieciom dzieje się krzywda. Ale obiecał że z nim porozmawia.
Wtedy wszystko obróciło się przeciwko mnie, bo mundurowy ma duże popaecie w pracy.
Zerwałam kontakt z nimi...
Niestety dziś widziałam ta dziewczynkę na placu zabaw i na dużo śladów po kablu od żelasla?
Cale nogi miala w pregach......
Gdy poszlam do ich domu zastalam tego gnoja , próbowalam z nim rozmawiac ale uswiadomil mi że jesli chce zyc w spokoju mam sie nie wtrącac..........
Maras jestem karana mam wyrok w zawieszeni jeszcze przez pól roku siedze cich bo mogę za to zaplacić zbyt wysoką cenę.......
Jesli cokolwiek teraz zrobie nawet za posrednictwem innych będzie i tak na mnie........
Nie mam ochoty oglądac świata za krat.........

[Fifiola]

Renatko, nie spalaj się tym, że nie potrafisz pomóc wszystkim. Żaden człowiek tego nie potrafi. Skup się na tym, na co masz wpływ. Nie wiem, czym zajmujesz się zawodowo, ale jeżeli masz trochę wolnego czasu możesz to wykorzystać, żeby pomóc dzieciakom w trudnej sytuacji.
Pomaganie nie polega na tym,by licytować się kto wrażliwszy lub "więcejwidzący". Pomaganie,szczególnie dzieciom - ofiarom przemocy, to ciężka harówka, która rzadko przynosi pełną satysfakcję.
I w tej pracy jeszcze nikomu wrażliwość na krzywdę nie zaszkodziła...

[renata.p.1975]

[Fifiola]

Pięknie, tak trzymaj.
To normalnie, że czasem czujemy się bezsilni i bezradni. Ale to nie znaczy, że nasze działania są bez sensu.
Czasem trzeba znaleźć kogoś, kto obiektywnie doradzi, kiedy nam już brakuje sił lub pomysłów.
Pozdrawiam

[renata.p.1975]

Ja po prostu sie do tego nie nadaje, a trzeba bylo siedziec w masarni i robić ta kielbase nafaszerowaną chemią....
Zachcialo mi sie pomagac ludziom i wyjdzie tak ze to ja będe potrzebowac pomocy ale psychiatrycznego szpitala..............