Forum na temat przemocy w rodzinie

[Echnaton]

No cóż utarte stereotypy, wyobrażenia o innych czasami zasłaniają nam prawdziwy obraz. Ciesze się wraz z Tobą....spokój jest tego wart!
_________________
„lepiej zapal świecę, niż byś miał przeklinać ciemność”

[anwy]

Spokój i bezpieczeństwo jest warte wielu działań. Przełamywanie stereotypów zacznijmy od siebie, czego ja jestem przykładem. W moim przypadku wystarczył tylko jeden telefon, którego tak bardzo sie bałam i tego co po nim nastapi. Teraz jest względnie dobrze, jak długo? zobaczymy, następnym razem (oby go nie było) nie zawaham się.
Napisałam o tym incydencie po to by pozać niedowiarkom i strachopłochom takim jak ja, że jednak można.

[heka]

Bardzo ,ale to bardzo się cieszę,ze sie odważyłas .Prawda że nie taki diabeł straszny,jak go malują ?
Na jakis czas będzie dobrze ,dopóki pan nie zapomni ,albo przyjdzie mu do głowy żeby cie sprawdzić.Obym sie myliła .

[Echnaton]

On wie, że Ty wiesz, ale czy Ty wiesz, że wiesz?

Takie działanie z Twojej strony nie może być incydentalne ale stałe...jeśli rozrabia, poniża, szkaluje, źle się zachowuje to...już wiesz co robić i za każdym razem skorzystaj z tej wiedzy.
_________________
„lepiej zapal świecę, niż byś miał przeklinać ciemność”

[anwy]

Powoli krystalizują się moje oczekiwania co do małżeństwa. Biorąc pod uwagę specyfikę mojego związku, stan zdrowia itp. dałam panu i władcy szansę na "powrót do człowieczeństwa" poprzez terapię. Tym razem jest to propozycja oficjalna, złożona do sądu, Prywatne pogaduszki nic nie wniosły. W ciągu pół roku bardzo się zmieniłam, nie jestem już kukiełką w jego rękach, on chyba też to zauważył, czsami próbuje mnie "nawrócić" , stosuje różne sztuczki, ale ja jestem twarda, jak nigdy w życiu.

[mgrabas]

[anwy]

Takich szans dawałam bardzo dużo. Były one lekceważone. Minęło 20 lat naszego związku, podejmowałam wiele prób ratowania rodziny na różne sposoby, niestety dopiero zaangażowanie policji i sądów zaczęło troszeczkę skutkować. Co dalej ? zobaczymy ... o wielu sprawach nie piszę, które miały miejsce ostatnio. Nikt nie jest w stanie wyobrazić sobie do czego "on" jest zdolny

[anwy]

No i masz babo ... gips. W poniedziałam przez kilka godzin oczekiwałam w kilku miejscach na udzielenie pomocy, byłam odsyłana z uszkodzoną nogą do innego oddziału, lekarza itd. Pojechałam sama i przemieszczanie się z miejsca na miejsce sprawiało mi ogromną trudność i ból. Byłam zapłakana (z bólu) nim wreszcie otrzymałam właściwą pomoc. Nikogo w szpitalu nie obchodziło w jaki sposób się przemieszczę z parkingu do rejestracji potem na odział, powrót do rejestracji i ... następny oddział. Przecież widzieli, że nie mogę chodzić, a szpital bardzo duży. Korytarze pionowe przejechałam windą, ale te poziome nie mają takich urządzeń. Po założeniu gipsu musiałam sama dotrzeć do auta. (jeżdżę automatem i na szczęście prawa noga jest zdrowa). Gdy dotarłam do domu byłam wyczerpana i obolała. Oczywiście w szpitalu nikt nie chciał słyszeć o środkach przeciwbólowych.

[mgrabas]

_________________
Co Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela.

[anwy]

ten pomysł z "ostatnią szansą" nie był najlepszy. Facet odebrał to jako moją całkowitą kapitulację i jego powrót do władzy absolutnej.

[Echnaton]

Z każdego słownika naszych poczynań powinien być wykreślony zwrot "ostatnia szansa". To działanie niewiele mające z rzeczywistym życiem...Dawanie wciąż nowych szans bez podsumowania i podpisania nowego kontraktu jest liczeniem, że jednak wygramy miliona w Totolotku. Czasami wygramy ale zdarza się to nie dość , że nielicznym to jeszcze tylko sporadycznie....Jeśli dawanie jakiejś szansy to stawianie granic, spisanie umowy, kontraktu, nowe otwarcie z tymi samymi osobami i sytuacjami, jeśli nie postawimy granic, jeśli nie powiemy kiedy kontrakt przestanie obowiązywać to każda "ostatnia szansa" będzie uspokajaniem siebie ale też i nie liczeniem się z sobą...
_________________
„lepiej zapal świecę, niż byś miał przeklinać ciemność”

[anwy]

Masz rację. Dotąd wszystkie rozmowy o szansach na normalne życie były pomiędzy nami. Nie skutkowały. "ta ostatnia" została wyrażona na piśmie w odpowiedzi na wezwanie sądu. Wydawało mi się (niestety), że skoro takie treści otrzymuje mąż za pośrednictwem sądu, to odbierze to z odpowiednią powagą. Po dzisiejszym dniu wiem, że to był błąd. Poczekam do rozprawy 13.07. Wówcza podejmę ostateczną decyzję.

[anwy]

Dziwne .... cisza ... spokój ... może zapowiada się na "niespodziankę-burzę". Znów ogarnia mnie irracjonalny lęk, czasami serce łomocze, że o mało nie wyskoczy.
???

[Echnaton]

Nie oczekuj na burzę, burze przychodzą pomimo naszego chcenia czy niechcenia. Ciesz się spokojem, tym czasem darowanym Tobie, tym czasem kiedy burza jest za daleko aby przyjść...
_________________
„lepiej zapal świecę, niż byś miał przeklinać ciemność”

[Starsza]

Witajcie ! długo tu nie wchodziłam tzn na forum o przemocy, dziś znów pan mąż mnie od rana poniewiera psych. i juz nie daję rady.Czytam historie anwy i widzę siebie. Tyle że "mój" psychopata jest zdrów na ciele. Nie wiem co zrobiłabym gdyby okazało się ,że jest chory? Nie byłoby mnie stać na taką szlachetność jak anwy. Przez ostatnie kilka miesięcy doszłam do wniosku, że nie pociągnę tak już długo bo po co? Żeby wciąz drżeć,że powiem coś nie tak,że usłyszę jaka głupia jestem, beznadziejna,bezguście itd.Teraz jeszcze gorzej jest bo od kwietnia stracił pracę więc ma więcej czasu na obrażanie mnie. Marzę tylko o jednym-zniknąć, rozwiać się w nicości...