Forum na temat przemocy w rodzinie

neli · Dołączył: 27 Cze 2009 Posty: 47

Nie ja zgłaszam, psycholodzy podjeli za mnie decyzję. Nie chcę tego, i tak wszystkiemu zaprzeczę, żeby sprawa była umorzona. Nie mogę pozwolić na kolejne problemy, szczególnie kiedy mąż zaczął terapię.
Chciałabym tylko wiedzieć jak to będzie, co mnie czeka. Podobno ma być zbierany wywiad u sąsiadów. Czy mogę jakoś temu zapobiec? Czy musze iść na przesłuchanie, jeśli dostanę wezwanie? Wogóle to będę w sprawie jako kto: powód? świadek? Nie jak przecież zgłaszam. I wogóle mogę to jakoś powstrzymać? Czy w pracy jego albo mojej dowiedzą się o tym? Czy jeśli sprawa zostanie umorzona, to komendant policji ma prawo w razie czego wydać mężowi złą opinię? (mąż pracuje w zawodzie, w którym musi mieć co jakiś czas taką opinię żeby nie stracić prawa wykonywania zawodu). Naprawdę nie chcę tego, nie teraz kiedy zaczyna być wszystko ok.

Echnaton

Sprawa o znęcanie toczy sie z urzędu co oznacza, ze nie masz praw strony a jedynie jesteś w tej sprawie świadkiem. Jeśli wezwana odmówisz wezwań - masz takie prawo - to prawdopodobnie sprawa bedize umorzona. Nie wiem co przedstawili psycholodzy i na ile sa to silne dowody. Jesli sprawę umorzą to sprawy nie będzie i w żadnej opinii nie będzie można o niej wspomnieć....

Zastanawiam sie dlaczego twój mąż chodzi na terapię, czy dlatego abys Ty nie wszczynała jakiejkolwiek sprawy czy też to rzeczywisty jego wybór? Chciałbym aby to był jego wybór ale cos mi sie zdaje, ze to jednak obawa przed Twoim działaniem...jesli skończy się strach to i terapia może nie przedstawiać zbyt wielkiej atrakcyjności dla męża...
_________________
„lepiej zapal świecę, niż byś miał przeklinać ciemność”

heka · Dołączył: 17 Lis 2009 Posty: 465

Neli, jeśli terapeuci donieśli na policje czy do prokuratury to wg mnie znaczy iz sprawa jest poważna.Skąd maja taka wiedzę ? domyślam się że od Ciebie.
Echnaton dobrze gada Very Happy

Neli, prosze przeczytaj swoje posty sprzed kilku dni

neli · Dołączył: 27 Cze 2009 Posty: 47

gaga30 · Dołączył: 29 Gru 2009 Posty: 42

Czytalam jakis czas temu Twoje posty. Zobaczylam tam sile do walki o spokoj. A teraz chcesz to przekreslic. Jezeli maz znecal sie nad Toba, to powinien poniesc konsekwencje tego. Jezeli faktycznie sie zmienia, terapia dziala, to powinien kiedys zrozumiec, ze kazdy, kto krzywdzi musi odpowiedziec za to. Teraz wszystkiemu zaprzeczysz, a co bedzie jezeli maz znowu uderzy? Do kogo sie zwrocisz wtedy? Nie badz naiwna. Widzisz na tym forum, ile kobiet popelnilo ten blad, ze uwierzyly na slowo "zmienie sie" On ma prawo sie zmienic nawet wtedy, kiedy bedzie sie toczyla przeciwko niemu sprawa. To nie Ty powinnas teraz stawac na glowie, zeby to ukryc, ale on powinien robic wszystko, zeby pokazac, ze warto dac mu szanse.

Echnaton

Tylko przyklasnąc na takie słowa!

Jeśli chodzi o zeznania to...masz prawo odmowy zeznań. Wtedy nikt cie więcej nie zapyta jeśli powiesz, ze korzystasz z tego prawa...
_________________
„lepiej zapal świecę, niż byś miał przeklinać ciemność”

neli · Dołączył: 27 Cze 2009 Posty: 47

maras

w pierwszej kolejności Ciebie.(tak jak napisał Kazik). Jednak przemyśl wszystko dokładnie...

Ponadto przeczytaj jeszcze raz post Gagi
_________________
-----------------------------------------------------
G. E. d/s P.P.R

neli · Dołączył: 27 Cze 2009 Posty: 47

Brzytwa · Dołączył: 18 Maj 2007 Posty: 235 Skąd: Żandarmeria

Dlaczego nie chcesz walczyć?

Na początek pisemnie żądaj prowadzenia sprawy osobiście przez prokuratora, a nie policjantów, skoro sprawca to jeden z nich.
_________________
Przemoc w rodzinie jest przestępstwem.
Każdy ma prawo zapobiec przestępstwu.

Echnaton · Wysłany: Czw Mar 04, 2010 15:04 Temat postu:

Za każdym razem jest mi trudno kiedy widzę jeszcze jedna osobę skrzywdzona przez los, sprawce i nie do końca doskonałe instytucje, bo wiem, że kolejna szansa może pojawić się zbyt późno....
_________________
„lepiej zapal świecę, niż byś miał przeklinać ciemność”

anwy · Dołączył: 21 Sty 2010 Posty: 336

Neli, każda sprawa o przemoc budzi ogromny lęk w ofiarach przemocy. Każda(y) z nas przez to przechodzi. Niestety brak konsekwencji w działaniu prowadzi do umocnienia pozycji przemocowca i jego przekonań, że "słusznie" postępuje. Kiedyś miałam dobrą okazję, by zatrzymać przemoc, sparaliżował mnie strach. Poczucie bezkarności mojego męża ogromnie wzrosło. Teraz zatrzymuję tą przemoc, chociaż mam wątpliwości etyczno-moralne. Niestety droga, którą obrałam jest już ostatnią możliwością by mąż-dyrektor pojął, że robi zle.

Marchewka34 · Dołączył: 20 Kwi 2008 Posty: 85

Neli, pozwol mezowi dorosnac i zaczac Cie w koncu szanowac. Niechaj poniesie konsekwencje za zlo ktorym Ci " obdarzal "
Nikt nie karze Wam sie rozstawac, jesli naprawde chce sie zmienic, bedzie kontynuowal terapie i darzyl szacunkiem. Wystepuja w Twoim imieniu ludzie o prawo do spokojnego i godnego zycia.To Ty i On decydujecie czy bedzie wspolne czy nie. Jesli naprawde chcesz w harmoni zyc z tym czlowiekiem , nie wycofuj sie , niechaj maz wykaze dobra wole i stara sie zrozumiec Twoje postepowanie. Nie boj sie , nie wstydz sie,nie sadze abys mogla byc szcesliwa jak wczesniej. Zaczelas terapie - wiesz juz dostatecznie duzo aby przymykac oczy i zadowalac sie tym o czym pisalas na forum przez ostatnie miesiace
Pozdrawiam Ewa