Forum na temat przemocy w rodzinie

[ela123]

Moj problem nie dotyczy bezposrednio mnie, ale mojej cioci. Otoz historia ma sie nastepujaco. Moja ciocia nie pracuje, jest bezrobotna. Ma 5 dzieci. Mąż utrzymuje cala rodzine.Ale niestety w tej rodzinie wystepuje rpzemoc fizyczna i psychiczna. Wujek jest alkoholikiem, przepija cala wyplate, dhcodzi do tego ze wyzywa ciocie i kuzynke od szmat itd. Dodatkowo kilkakrotnie przystawial sie do cioci z nozem. Sytuacja teraz jest ciut mozna powiedziec łatwiejsza, bo 1 z dzieci jest pelnoletnie. I mozna powiedziec ze to wlasnie ono utrzymuje rodzine wraz z ciocia, bo ciocia tez probowala cos dorywczo pracowac bo wujekw syztsko rpzepijal. Ostatnio doszlo nawet do tego ze krzeslem uderzyl swojego syna. Wszyscy sie go boja tam. Ciocia nie wie co robic, mysli o rozwodzie,ale wiadomo ona nie pracuje niewie jakby sie utrzymali, po drugie pozniej kwestia z mieszkaniem. Jak mozna im pomoc,aby w koncu wyszli na prosta? Prosze o pomoc, bo ja juz naprawde nie moge na to wszystko patrzec,pomimo ze tego nie dosciadczam na wlasnej skorze i jestem od tego daleko,ale sama swiadomosc co sie tam dzieje nie pozwala mi przechodzic obok tego obojetnie. Prosze o pomoc.Pozdrawiam.

[heka]

Elu ,jakbym czytała własną historie sprzed kilku lat Nie do końca ,bo mói ex mnie nie bił ,ale cała reszta podobna.
Ja zaczęłam od grupy wsparcia dla ofiar pzremocy,w trakcie odważyłam sie na wezwanie policji i zaczęła sie cała sprawa. Niebieska karta, zgłoszenie przemocy na policji, sprawa karna.Potem trafiłam na regularna terapie i dalej sprawy w sądzie .Alimenty dla dzieci,rozdzielnośc majątkowa ,o odebranie władzy rodzicielskiej ,a na końcu po wygranej karnej,rozwód z wyłacznej jego winy i alimenty dla mnie.Orzeczono też eksmisje ,z tym że sprawa zakończyła się 1,5 roku temu a on dalej z nami mieszka.Egzekucja eksmisji jest niebywale trudna ,chociaż pewnie zależy od regionu Polski.
Cały czas on szalał ,ale własnie grupa wsparcia i terapia pomogły mi na tyle ,ze ja sie go pzrestałam bac i radziłam sobie z jego agresja całkiem nieźle.
Teraz mimo tego ,ze mieszka to i przeszkadza ,to ja jestem "panią sytuacji"
Ja moge tyle z własnego doświadczenia

[ela123]

dziekuje za odpowiedz, szczeze jak czytam to wszystko to przeraza mnie u nas w Polsce ta biurokracja. Czlowiekowi dzieje sie krzywda,a tu jeszcze ciagle odsylaja itd. I ta bezradnosc. Lata nerwow i wogole. Wogole jak to wszystko czytam tu na tym forum,to sie we mnie cos dzieje, ze zyjemy w chorym kraju.

P.S. Zycze wszystkiego najlepszego i przede wszystkim coraz wiecej usmiechu i oczywiscie spokoju w nowym rozpoczetym rodziale zycia.

[Elzbieta487]

Trafiłam ostatnio do szpitala na kilka dni w związku z sercem.Spotkałam tam 70-letnią kobietę.Też miała męża alkoholika.Ale udało jej się wychować 4-ę wspaniałych dzieci.Tylko 'ze ona w pewnym momencie,gdy miała dość jego awantur,po prostu go wygoniła.Raz zbiła go mocno,pobiła mu wtedy zegarek.Sama żaluję,że nigdy nie miałam tyle siły i determinacji,bo prędzej bym ocaliła dzieci.Podziwiam takie osoby.To była prosta kobieta,która przerasta mnie o głowę z moim wyższym wykształceniem.

[Echnaton]

To co było jest tylko wskazówką do tego abyśmy działali dzisiaj, szukali najlepszych rozwiązań. Przeszłość jest po to aby dziś miało sens!

Jestem daleki od tego aby stosować przemoc w odpowiedzi na przemoc....
Alkoholizm i problemy z niego wynikające robią się z nieznajomości, potocznym mówieniu o alkoholiku i oczywiście ogromnym pokładzie wiary i nadziei w osobach z nim żyjących. Gdyby rodzina alkoholika odpowiednio wcześniej miała wiedzę i potrafiła z niej skorzystać to wtedy wielu dramatów i tragedii można byłoby uniknąć a dzieci wrastałyby w świecie wolnym od widoków pijackich burd i nieprzyzwoitości....

Jak najwięcej wiedzieć....
_________________
„lepiej zapal świecę, niż byś miał przeklinać ciemność”