Forum na temat przemocy w rodzinie

[niemamnie]

Mam 17 lat. W tym wieku z mojego domu wyprowadziła się moja siostra. Ja zrobię to niebawem. Wszystko dzięki pseudoojcu. Od 20 lat maltretuje moją mamę i siostrę. Gdy trochę podrosłam, zaczął mnie także traktować jako swojego rywala. Wyżywa się jak chce (choć nie fizycznie, ale pamiętam, że kiedyś łapał moją siostrę mocno za ucho lub przepychał moją mamę) i kiedy chce. Trzaska drzwiami, ciągle przeklina pod nosem, zniesławia wszystkich po kolei, jednym słowem- niezrównoważony. Zamierza się z pięściami, ale wie, że jeśli uderzy sprawa będzie wyglądać inaczej. Przez kilkanaście lat nie pracował, żerując na pracy mojej mamy, która siedziała często po godzinach. Policja nie jest tu rozwiązaniem- w sprawach z wielokrotnym znaczącym naruszaniem prawa przez sąsiadów nie interweniowali. Ponadto, nie byłoby to przyjemne, gdyby panowie policjanci mieli robić kontrole. Kojarzy się to z włamaniem bądź wtargnięciem tajnych służb z czasów wojny, zresztą powojennych również. Pan pseudoojciec jest tu zameldowany, w związku z czym zmuszenie go do wyprowadzenia się jest utrudnione, jeśli chodzi o pozew sądowy. Bardzo bym chciała, żeby to się skończyło- jego agresja wpłynęła na długotrwałą depresję pozostałych domowników. Ja niedługo się stąd wyniosę, ale chodzi mi przede wszystkim o moją mamę i małego brata, który też zdążył się w nim odkochać. Kiedyś byłam ze sprawą u psychologa, ale nie przyniosło to efektu. Na pomoc.

[Echnaton]

Interwencja jest potrzebna, ale....to Twoja mama może udać się do psychologa czy poszukać grupy terapeutycznej dla kobiet doświadczających przemocy. To początek a potem...wiele innych działań. Przemoc karmi się niemocą, niedziałąniem, bezsilnością, opuszczaniem rąk....
_________________
„lepiej zapal świecę, niż byś miał przeklinać ciemność”

[Odrodzona2009]

Po pierwsze .. dbaj o siebie, bo to ze sie wyprowadzisz to jedno, a to ze dobrze by bylo o siebie psychicznie zadbac to drugie..
Dwa.. pogadaj z mama (teraz czy potem) moze cos sama zrobi - jak nie ze wzgledu na siebie, to na brata, ktoremu jak rozumiem jeszcze niekrótko przyjdzie życ w tym domu. Mozesz byc dla niej wsparciem jesli.. jesli ona sama tego zechce, jesli dorosla/dorosnie do decyzji o tym, by zaczac cos robic z ta sytuacja, ze ..Jest Tego Warta. Pozdro
_________________
By zmienić złe zachowania potrzebna jest ich świadomość, poznanie nowych, a potem działanie. Nie zrażanie się niepowodzeniami - i DZIAŁANIE z uporem 'maniaka', jak dziecko, które uczy się chodzić z determinacją, wiarą i uporem, że w końcu się uda.