Forum na temat przemocy w rodzinie

[mar.]

Witam po długiej przerwie. Nie wiem, który to już tydzień minął odkąd rozstałam się z A. Wiem natomiast, że to co przeżywam to istny koszmar...dalej się nie mogę odnaleźć w tej całej sytuacji. Wszystko mi o nim przypomina, choć próbuję nie myśleć. Odnowiłam stare znajomości, próbuję wychodzić do ludzi, ale każde takie wyjście kończy się kompletną klapą, a ja czuję, że łapię coraz większego doła. Wiem już, że do niego nie wrócę. Nie chcę żyć tak, jak żyłam, ale ta rozpacz jest straszna. Wszystko zwaliło mi się na głowę w jednym momencie. Musiałam wrócić do siebie, choć u mamy odzyskiwałam siły (teraz wróciłam do punktu wyjścia), w pracy masakra, problemy finansowe...ech...przytłaczające...

[basia-aa]

Przemyśl wizytę u lekarza, bo możesz mieć problemy z depresją.

[Łucja J]

Basia dobrze radzi.

[kropek]

Błagam tylko niech Ci do głowy nie przyjdzie żeby do niego wracać. Jak znów bylibyście razem to byłoby tylko gorzej wiem to z własnego doświadczenia.
Potrzebna Ci fachowa opieka, na 100 % jest u Ciebie w mieście albo mops, który jest Cię gdzieś w stanie pokierować, albo PCPR (powiatowe centrum pomocy rodzinie) albo najlepiej "niebieska linia" tam są psycholodzy, grupy wsparcia którzy mają doświadczenie w takich sprawach. Ostatnio dowiedziałam się że są też specjalne projekty z funduszy europejskich, które są skierowane dla ofiar przemocy (można w mops się dopytać, może tam są). Z tego co wiem to w Katowicach (nie wiem z jakiej miejscowości jesteś i chyba nawet lepiej tego nie pisać) to ruszył specjalny program dla osób ze śląska, została uruchomiona nawet strona internetowa (w sądach, tam gdzie są wydziały rodzinne są plakaty porozwieszane)
A może po prosu zamiast "odgrzewać" stare znajomości poznaj nowych ludzi. U mnie jest tak że te "odgrzewane" znajomości to tylko w gorszy stan wpędzają bo zaczynają mnie obwiniać ("przecież mogłaś od niego odejść, sama tego chciałaś" i tym podobne brednie)