Forum na temat przemocy w rodzinie

wiewióreczka32 · Dołączył: 09 Sty 2009 Posty: 104

to tylko straszenie rodziców bo on czuje że zagra na nich jak na organkach widzi ich przerażenie i tyle

wiewióreczka32 · Dołączył: 09 Sty 2009 Posty: 104

jak nie chce iść dobrowolnie do psychologa to przez sąd załatwić trzeba

mgrabas · Dołączył: 09 Sie 2008 Posty: 1516

mgrabas · Dołączył: 09 Sie 2008 Posty: 1516

Echnaton

Ten brak zainteresowania podejrzewam, że wynika właśnie z nadmiaru komputera. Kiedy jest się uzależnionym to prezentuje takie postawy jak opisujesz. Co prawda nie ma u nas przymusowego leczenia od komputera, ale można wykazać konsekwencję i postawić mu warunki. Jeśli nie pójdziesz do szkoły albo nie znajdziesz pracy np. do 31 stycznia to odetniemy ci dostęp do internetu, zabierzemy komórkę, odbierzemy takie to a takie przywileje. I dalej trzeba dizaać konsekwentnie.

Znam taki przypadek, gdzie 23 letnie dziecko, uzależnione od komputera wymuszała od rodziców pieniądze i inne przywileje strasząc ich, ze cos sobie zrobi. W końcu oni zawiadomili policję, wszczęto postępowanie, na zlecenie prokuratury przeprowadzono badania psychiatryczne. Sprawa została umorzona, ale on poszedł na terapię, ukończył ją, podjął studia i właściwie problem rozmył się we mgle. Wiem, to przykre działanie ale czasami to jedynie skuteczne działanie.
_________________
„lepiej zapal świecę, niż byś miał przeklinać ciemność”

mgrabas · Dołączył: 09 Sie 2008 Posty: 1516

dziękuję
_________________
Co Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela.

Echnaton

Ważna jest konsekwencja, to magiczne słowo, które powtarzam we wszelkich konfiguracjach. Konsekwencja w postępowaniu, w wychowaniu, w zetknięciu z przemocą, bo straszenie kogoś, wymuszanie niekorzystnych działań to przemoc. Czasami lekarz aby wyciąć torbiel w naszym organizmie musi wziąć do reki skalpel. Gdyby wziął skalpel bez zagrożenia moglibyśmy pomyśleć że chce nas pozbawić życia, a jeśli chce nas uratować przed rozrastająca się torbielą to zgadzamy się na wiele.
Z uzależnieniem jest podobnie. Jeśli będziemy łagodnie i zbyt pobłażliwie to niewiele osiągniemy, jeśli stanowczo i przymuszając to pewnego dnia spowodujemy, że uzależniony pójdzie w dobrym kierunku. Wtedy możemy go wspierać ale i kontrolować, nie ufać zbyt daleko, ale korzystać z faktów. Właściwym wyjściem jest udizał rodziny w terapii dla współuzależnionych. To trudna sztuka nauczyć sie konsekwencji jeśli przez wiele lat takim nie było!
_________________
„lepiej zapal świecę, niż byś miał przeklinać ciemność”