Forum na temat przemocy w rodzinie

[biedronka]

...

[biedronka]

...

[kola]

Biedronko,

Odpowiem, troche później. Teraz musze lecieć do mojego psychiatry.

Pozdrawiam.

[armar]

[biedronka]

...

[mgrabas]

[biedronka]

...

[armar]

Biedronko, rozumiem Cię, ale ja tu bardziej chciałbym rozmawiać o tych ludziach, którzy nikogo nie skrzywdzili, a jednak zostali skazani.
W moim przypadku najpierw zostałem uniewinniony od WSZYSTKICH zarzutów. Sąd (mężczyzna) w uzasadnieniu nie dał wiary matce alienującej ojca od dzieci u których wystąpił syndrom Garndera.
Przecież wiadomo, że kobieta, która wychodzi za innego faceta chce się pozbyć ojca dzieci z domu!
Na to ex-małżonka "przypomniała sobie", że ją regularnie gwałciłem i w swoich zeznaniach zaczęła wymyślać jeszcze większe okropności i to sprawiło, że zabawa w sądzie zaczęła się od nowa i tym razem sędzina - kobieta uznała, że jeszcze bardziej absurdalne zarzuty są dla niej wiarygodne, pomimo, że w aktach sprawy leżą dowody na to, że w kilku zeznaniach świadomie zaświadczała nieprawdę, przyszła na rozprawę z dowodem w którym ucięto róg! (zeznawała przez 6 lat, że jej gach jest wytworem mojej wyobraźni, aż w końcu za niego wyszła i zmieniła nazwisko, ale nie chciała, by jej kłamstwa wyszły na jaw, więc wzięła stary dowód).
Nie chce mi się pisać o wszystkich bzdurnych wpadkach, które sąd ignorował, a ja będąc pewnym kolejnego uniewinnienia nawet nie przerywałem rozpraw. Teraz ludzi mi mówią "czemu nie reagowałeś"!
Nie przypuszczałem, że w sądzie może pracować sędzia, który nawet na tyle nie zna prawa, że podawanie nieważnego dowodu z nieswoim nazwiskiem przyjmuje jako dowód na wiarygodność świadka.
Byłem pewien, że skutkiem procesu będzie kolejny o składanie fałszywych zeznań. Sędzina nawet nie powiadomiła prokuratury o tym fałszerstwie (i innych)!
Sędzia powinien się charakteryzować poszanowaniem prawa, a tu się okazuje, że nie dowody są ważne, lecz solidarność jajników rzekomo oskarżonej, jej koleżanki - Prokuratorki i Sędziny...
_________________
Pozdrawia Marek

[kola]

Biedronko,

Tak: mówienie o kłamstwach i wytykanie zła to proste zadanie. Oplucie drugiego człowieka również. A wykorzystanie do tego kłamstwa jest już obrzydliwe. Ale to właśnie robi moja żona. Żona, z którą rozstałem się również z powodu jej notorycznych kłamstw. Czy ja ujawniłem jej imię i nazwisko? Czy chodzę i opowiadam sceny z mojego życia wszystkim ludziom wokół, żeby pokazać jaki jestem pokrzywdzony? Nie. Czyż ja nie pisałem wcześniej, że przez 7 miesięcy próbowałem ratować nasz związek, podczas gdy ona współpracowała już z prawnikiem, żeby mnie zniszczyć? Widzę to po aktach: psycholog, neurolog, ciągłe oskarżenia. Widzisz, a ona to zrobiła. I nadal piła, prowokowała awantury, wracała nad ranem. Przy pomocy dziennikarzy przygotowywała akcję medialną aby zniszczyć mnie zawodowo, a przy okazji firmę, w której pracuję. Wszystko było przygotowane: artykuły, zdjęcia (oczywiście, miał pojawić się czarny pasek na oczach). I tylko czekali na jej decyzję. Dowiedziałem się o tym i ostrzegłem ją, że jeśli cokolwiek się ukaże, ja ujawnię jej życiorys, a przy okazji – piciorys. Doszło do tego, że informacje na temat mojego rzekomego na dzień dzisiejszy znęcania się nad rodziną doszły do moich pracowników przez firmy, które świadczą usługi mojej. Pytam: czy zostałem już skazany? Nie. Akt oskarżenia jeszcze o niczym nie świadczy. Ja również mam swoje dowody, świadków, nagrania audio i video.


Co mam o niej napisać dobrego, skoro 12 lat mojego małżeństwa to była droga przez mękę? Ale cos Ci powiem. Do momentu zapoznania się z plugastwem zawartym w jej i jej koleżanek zeznaniach miałem nadzieję, że ta kobieta, którą kochałem, której dzieci kochałem, przysposobiłem, wychowywałem, przebudzi się. Dziś zastanawiam się: z czego miała się przebudzić? Z alkoholizmu? Alkoholizm to nie sen, tylko choroba, więc raczej należało ją leczyć, niż oczekiwać przebudzenia. Problem w tym, że choroba alkoholowa jest taką, w której zaprzecza się jej istnieniu.

Po pierwsze: ja nie czuje się winnym, więc nie będę pisał o swoich wadach. Jednocześnie: czy ja napisałem gdziekolwiek, że jestem jedynym dobrym? Nie. Poczytaj, proszę moje posty. Różnica między mną a moją żoną jest jednak taka, że ja żyję w świecie realnym, a ona w wytworzonym przez chemię ETOH. Poczytaj proszę na temat wpływu alkoholu na sposób myślenia alkoholika, a zrozumiesz, co mam na myśli. Krótko mówiąc: ja mam umiejętność spojrzenia na siebie krytycznie, przeanalizowania swojego postępowania, zastanowienia się nad sobą. Moja zona, niestety, nie. Ona nigdy nie widziała w swoim zachowaniu nic złego. To nie ona jest winna swoich niepowodzeń, tylko wszyscy inni. A ja, w ciągu ostatnich trzech lat, byłem jej największym wrogiem. Ale to też normalne w alkoholizmie. Zapytasz: dlaczego? Ano dlatego, że przy mnie nie miała komfortu picia.

Ale wiesz, może masz rację: może to ona jest winna i dlatego nie jest w stanie nic krytycznego o sobie powiedzieć? Ciekawe…

Jeśli więc mówię, że jeśli nie zrobi nic ze swoim piciem, kłamstwami, oszczerstwami, itd., to się z nią rozwiodę, po czym ona nadal tkwi w tym wszystkim i nie chce żadnej pomocy, a następnie decyduję się na najtragiczniejszą w moim życiu decyzję, i po kolejnych 7 miesiącach gehenny rozstajemy się, to czy nie ona wybrała swoją ścieżkę życia?

Wierz mi, nie czuję się ideałem, ani nim nie jestem. Daleko mi od tego. Mam jednak prawo, czytając kłamstwa zawarte w aktach sprawy, powiedzieć: to kłamstwo, oszczerstwo, obrzydlistwo.

Biedronko, ja nie znam słowa „racja”. Dla mnie udowadnianie racji nie ma sensu. Nie, u mnie tak nie było: ja jedynie widziałem przez ostatnie 4 lata codziennie podpitą twarz mojej zony, słyszałem, że jestem zakompleksionym betonowym ch…, skur…, największym jej wrogiem, bo nie pozwalam mojej żonie sprowadzać bandytów skazanych za podwójne morderstwa z karami 25 lat więzienia do domu, nie pozwalam robić mojej zonie z koleżankami meliny z mojego domu, w którym żyły również nasze dzieci. Czytając Twój post zastanawiam się, czy nie oczekiwałabyś w takiej sytuacji, że ja, jako mąż, powinienem cos takiego zaakceptować, przyzwyczaić się. Tego chciała moja żona, a ja, łobuz, nie potrafiłem. Nawet w imię miłości, która ją darzyłem. Cóż, pewnie będę za to skazany… Biedronko, czy uważasz że ustalenie, kto jest katem, a kto ofiarą zawsze jest takie jednoznaczne, takie proste? Naprawdę, samo poczucie bycia ofiarą nie oznacza, że tą ofiarą się jest! Czy słyszałaś kiedykolwiek o alkoholiczce, która powiedziałaby cos złego o sobie? Czy słyszałaś o alkoholiczce, która nie miałaby depresji? Która nie byłaby ofiarą swojego męża? Która powiedziałaby, że to ona jest powodem jej własnych problemów? Ja nie słyszałem o takiej, chyba, że przeszła długi i trudny proces trzeźwienia.

Biedronko, nie bądź zła. To bardzo złe uczucie. Trzeba nauczyć się radzić sobie z nim. Szczególnie dlatego, że ja nie zostałem skazany, więc jestem niewinny. Wierz mi, nie omieszkam poinformować Cię o wyniku postępowania sądowego.

Pytasz, czy za nic sąd skazuje. Niestety, tak, skazuje. Wiesz jak działają dzisiaj sądy? Maja procedury, przez które muszą przejść podczas przewodu sądowego. To miało przyspieszyć postępowania, a w efekcie spowodowało walkę o statystyki. Nie słyszałaś też o licznych pomyłkach sądowych? Zobacz, armar w jednej instancji został uniewinniony, a drugiej – skazany? Czy to nie daje Ci do myślenia? Czy nie słyszałaś też o modzie na pewnego rodzaju sprawy? Np. z art. 207 kk? To bardzo „medialny” artykuł. Modny. Dlaczego większość prawników wie, że nawet gdyby przedstawili poważne dowody niewinności podczas postępowania przygotowawczego, to prokurator i tak zwykle skieruje akt oskarżenia do sądu? Dlaczego tak samo jest podczas postępowań przygotowawczych przeciwko funkcjonariuszom policji? Czy tak jest gdzieś zapisane w przepisach? Czy policjanci to inni ludzie, do których stosuje się inne przepisy? Nie. Więc nie mów o równości wobec prawa, o niezawisłości organów sądowniczych, bo ja „jestem za a nawet przeciw”.

Dlaczego głosu nie ma moja żona? Ona się już wypowiedziała. I wypowiada się dalej, próbując zniszczyć moja reputację. Próbując, piszę, bo jej się to nie uda. Mam już trochę lat, zna mnie wielu ludzi, i wiedzą, kim jestem. Tak w domu, jak i w pracy. Coś Ci powiem: przez 7 lat pracowała u nas opiekunka do dzieci. Będzie moim świadkiem. Kochała nasze dzieci, dbała o nie, była im oddana w pełni. Dobra, uczciwa kobieta. Nie pozwoliłaby zrobić im krzywdy. Znała moja zonę doskonale, mnie również. Czy to nie jest dla Ciebie zastanawiające?

poza tym tu nie serwują piwa ani wina, więc z kim miałaby tu gadać?

Mi tez przykro, że spotkało Cię to, o czym piszesz. Ale też zadam to samo pytanie, co armar: co robiłaś przez te lata? Moja żona doszła do wniosku że stosowałem wobec niej przemoc jak wiedziała, że rzeczywiście może dojść do rozwodu i będę mógł jej udowodnić alkoholizm. Moi rodzice mieszkali z nami przez 10 miesięcy, wyprowadzili się tuż przed tym faktem. Postanowiła zrównoważyć argumenty i wpadła na taki genialny pomysł. Nikomu nie mówiła o tym, że stosuję wobec niej przemoc, nawet swojej matce, do czasu, kiedy postawiłem ultimatum. A doniesienie złożyła w kilka dni po definitywnym rozstaniu. Dlaczego nie zrobiła tego wcześniej? Pomyśl. Ja odpowiedź znam.

Co do sądów jeszcze: nie zawsze w sądach chodzi o udowodnienie winy. Są różne postępowania, niekoniecznie karne. Ale, masz rację, będę wkurzony, jeśli żona nie odda mi 170 tys, które jej pożyczyłem a teraz mówi mi, że jestem jej winien dużo, dużo więcej. Gdy mówię: chodzi ci tylko o kasę, ona odpowiada: nie, o sprawiedliwość…

Moja żona również wielokrotnie mówiła mi, żebym wypier…, że ma kochanka. Była na tyle bezczelna, że napisała mi to w mailu i podała nawet imię i nazwisko. Fajny facet: Basieńko, całuję, tam gdzie lubisz najbardziej… Ale o tym nawet mi się nie chce pisać. Powiesz,

Piszesz do armara, że zasłania się kochankiem żony, nie wierzysz, że był święty, że to idzie zwykle w parze. Piszesz, że twój mąż zdradzał Cię psychicznie i fizycznie. To też szło w parze w Twoim przypadku? Bp w moim nie.

Wiesz, bardzo nie podoba mi się Twoje stwierdzenie skierowane do armara (pozwolę sobie wtrącić się w to):

”Nie przekonuje mnie fakt, oceny twojego zdrowia psychicznego co do upośledzeń i psychoz, to że lekarze nie stwierdzili niczego takiego u ciebie to nie znaczy,że nic ci nie jest, równie dobrze mogłeś świetnie zmanipulować badania.Psychopatyczne typy to potrafią - lecz nie twierdzę, że jesteś nim.”

Jeśli to było wykorzystane w sądzie, to nie masz wrażenia, że właśnie podważasz tę część postępowania? Że podważasz niezawisłość i sprawiedliwość tego organu? Co do psychopatycznych typów: tak, masz rację, potrafią manipulować; jeśli do tego dojdzie do tego alkohol (alkoholiczki są świetnymi manipulantami), to powstaje mieszanka wybuchowa. Myślę, że moja żona jest takim psychopatycznym typem. Wiesz, to kolejne Twoje trafne spostrzeżenie.

Co do winy. Udowodnienie niewinności jest o wiele trudniejsze, niż udowodnienie winy. Z jednego prostego powodu: jeśli ktoś jest niewinny, oskarżony bezpodstawnie, to nie przyjdzie mu do głowy, żeby posługiwac się fałszywymi zeznania, świadkami. Bo to jest domena pseudo-ofiar, wśród których też jest mnóstwo wyrachowanych psychopatycznych typów. Moja żona zmanipulowała nawet swoją znajomą sędzinę, dziś pracownika Ministerstwa Sprawiedliwości, która pomaga jej. Czytając post armara nie wróży to dobrze. No, ale przecież sądy są niezawisłe...

Twój ex-mąż nie ma prawa zbliżać się do Was. Ja też nie mam prawa zbliżać się do mojej żony i dzieci, tylko że to jest jej wymysł. Mówi, że ma akt oskarżenia zawsze przy sobie i wezwie policję. Dzieci nie widziałem od 4,5 miesiąca. Co powinienem zrobić? Może mi doradzisz? Bo akt oskarżenia to nie jest jeszcze przecież wyrok!

Dodam tylko na koniec: wychowywałem dzieci żony od kiedy miały 1,5 roku. Dziś maja 15 lat. W 2005 roku przysposobiłem je. Żona pozbawiła władzy poprzedniego partnera. Dziś chce pozbawić mnie, bo „popełniła straszny błąd wybierając im na ojca takiego bandytę”. A ślub wzięliśmy w 1996. Czy coś z tego rozumiesz? Może jeszcze jedna ważna data: 2004 rok, kiedy wróciła do pracy i zaczęła codziennie pić.

Pozdrawiam.

[Marysia"]

Biedronko,
świat nie jest czarno-biały. nie jest też sprawiedliwy. cieszę się, że udało Ci się zakończyć związek w którym czułaś się ofiarą. brawo! masz nowe życie, Twój sprawca nie ma prawa zbliżać się do Ciebie. pokazujesz dobre dla ofiary zakończenie trudnej historii przemocy. to zakończenie daje nadzieję nie jednej z osób tutaj. dziękuję Ci:)
nie zgodzę się jednak z Tobą w tej czarno-białej wizji świata. nie jest tak, że każdy uniewinniony przez Sąd jest niewinny i nie każdy skazany prawomocnym wyrokiem jest rzeczywiście winny. czasem zdarzają się pomyłki, czego przykłady możesz przeczytać choćby tu na forum. czasem zdarza się też tak, że policja, prokuratura, sądy nie dają wiary ofiarom przemocy chociaż przecież one naprawdę nimi są.
nie jest też tak, że ofiarą przemocy w rodzinie jest zawsze kobieta a sprawcą - mężczyzna. a Ty pisząc do panów tutaj mam wrażenie jakbyś tak to widziała.
piszesz, że zdrada "zazwyczaj idzie w parze" - nie zgodzę się z tym. to również uproszczenie, które jest nieprawdziwe i krzywdzące dla wielu zdradzonych osób.
mam wrażenie, że opisane przez armara i kolę doświadczenia oceniasz, jako nieprawdziwe. nie rób tego proszę. mężczyźni również padają ofiarami przemocy domowej, naprawdę.
jeszcze raz Ci gratuluję tego, że udało Ci się wyjść z przemocy. napisz nam proszę jak to jest po..
z pozdrowieniami,
Marysia

[biedronka]

...

[kola]

Biedronko,

Jeszcze raz przeczytałem mój ostatni post. Nie znalazłem tam żadnych osobistych wycieczek w Twoja stronę. Żadnych ocen. My po prostu mamy odmienne doświadczenia i zdanie na temat problemu, który poruszyłaś.

Nikt nas tu nie broni. Przynajmniej ja nie zauważyłem, aby ktoś MNIE bronił. Jeśli przeczytasz inne moje posty zapewne dostrzeżesz, dlaczego ja pojawiłem sie na tym forum. Marysia napisała pięknie, bo - wybacz - ale to Ty właśnie oceniłaś, wręcz jednoznacznie, zarówno mnie jak i armara. A życie nie jest czarno-białe, i tu Marysia ma rację. Ja równiez chciałem Ci to pokazać w moim poście, ale chyba mi sie nie udało.

Przeczytałem Twój powitalny post. Mój powód pojawienia sie na tym forum jest, w pewnym sensie, podobny. Poczytaj moje posty to może to dostrzeżesz. Ja pisałem o ludziach wykorzystujących Niebieską Linię i to forum jako skarbnicę wiedzy do realizacji swoich perfidnych planów. I nie tylko o tym. Tak więc, o co chodzi?

Na koniec: nie bardzo rozumiem Twój ostatni post. Nie wiem dlaczego, ale jakoś tak...

Pozdrawiam.

[Echnaton]

Z sądami to najmądrzej ujał to prokurator Polanowski "Wszystko co zostało udowodnione przed sądem jest prawdą choćby było kłmastem i wszystko co przed sadem nie zostało udowodnione jest kłamstwem chośby było nawet prawdą". Tej wersji trzymam sie aby nie zwariować w gąszczu zawiłości prawnych ścieżek. Oczywiście zdarzaja się pomyłki, uniewinnienia sprawców i skazania niewinnych.
_________________
„lepiej zapal świecę, niż byś miał przeklinać ciemność”

[kola]

Podoba mi się

[mgrabas]