Forum na temat przemocy w rodzinie

[julkakolasinska]

Witam Was,

Trafiłam na to forum, bo jestem zupełnie bezsilna w sprawie mojego syna.
Opiszę tylko w wielkim skrócie moją sytuację.
Od ponad roku wychowuję 14 letniego syna i 8 letnią córkę sama (mąż zmarł).
Syn ma zdiagnozowane ADHD. Od zawsze były z nim problemy (już w
przedszkolu dochodziło do konfliktów z dziećmi, nie mógł wysiedzieć na
lekcjach i wiele innych historii). Jednak podstawówkę skończył przy
ogromnym moim i męża zaangażowaniu, stałym kontakcie ze szkołą itd.
Korzystaliśmy z pomocy psychologów, do których syn najczęściej zrażał
się po 2-3 wizycie.

Od połowy pierwszej klasy gimnazjum zaczęły się większe problemy w
szkole i domu. Do szkoły nie chce chodzić (śpi sobie rano w najlepsze,
my z mężem wychodzimy do pracy, córka do szkoły i Syn zostaje w domu sam).
Dla mnie to ogromny stres bo nie zwraca uwagi na to, czy zostawił
czajnik na gazie i gotuje się godzinę, czy wyłączył żelazko. Na niczym
mu nie zależy. Do każdego z rodziny (również do cioć i wujków, babć i dziadków) odzywa się bardzo wulgarnie, jeśli zwraca mu się uwagę. Mówi do nas odpierdol się, a *** ci co robię itd...
(zaznaczam, że u nas w domu przeklina tylko Syn).

Syn nie sprząta w ogóle w swoim pokoju (nie pozwala nam tam nawet wchodzić, bo to należy do Niego).
Prosiłam o pomoc specjalistę ds nieletnich i Kryzysowy Ośrodek Pomocy Rodzinie.
Dostałam od nich informację, że muszę ubiegać się o
ośrodek dla syna i należy to zrobić przez sąd.
W ogromnej desperacji, coraz częstszych nieobecności syna w szkole,
zupełnego nieuczenia się oraz coraz większej agresji słownej i fizycznej
w stosunku do innych, również do mnie w październiku 2008 roku napisałam do sądu z prośbą o pomoc.

Od tego czasu zachowanie syna jeszcze bardziej się pogorszyło.
Odbyła się jedna rozprawa, zarządzono na niej badanie przez biegłego
psychiatrę)i przyznano kuratora.
Kurator był u nas kilka razy, ale powiedział, że niewiele nam może pomóc.
Zrobił opis sytuacji dołączył do akt, czekamy na wynik badania psychiatrycznego.
Jednak w międzyczasie syn znalazł sobie nowe towarzystwo. Zaczął palić i pić. W poniedziałek zostałam wezwana do szkoły, że źle się czuje. Poprosiłam o wezwanie pogotowia. Zwolniłam się z pracy i pojechałam do Niego do szkoły. Powodem złego samopoczucia było wypicie alkoholu i wypalenie zbyt dużej ilości papierosów. Spędziliśmy na pogotowiu pół dnia i stwierdzili, że mogą wypuścić syna do domu. Zawiadomiłam kuratora, był z synem rozmawiać. (Mam jeszcze drugie dziecko, które na szczęście tego dnia ze szkoły odebrała moja znajoma, ale inaczej nie wiem co zrobić z drugim dzieckiem). We wtorek i środę sytuacja się powtórzyła.

Co mogę jeszcze zrobić? Co mogę zrobić jak wzywa mnie szkoła bo wezwali pogotowie i ja muszę przy tym być. Wtedy konieczne jest moje zwalnianie się z pracy. Czy mogę się jakoś od tego wybronić? Ja muszę pracować, bo jestem jedynym żywicielem rodziny, nie jestem w stanie biec na każde zawołanie.
Co mogę zrobić aby sprawy w sądzie odbywały się szybciej (wciąż piszę pisma, w których informuję o pogarszającym się zachowaniu syna), ale i tak musimy czekać na wyniki badań biegłego oraz wyznaczenie terminu rozprawy.
Bardzo proszę o pomoc

[Marysia"]

witaj Julko,
współczuję Ci tej trudnej sytuacji w jakiej się znalazłaś. myślę, że dobrze żebyś skonsultowała się z prawnikiem, który specjalizuje się w takich sprawach. warto zorientować się co można zrobić by tą sprawę przyspieszyć w sądzie. być może trzeba bardziej naciskać na kuratora, być może gdzieś się jeszcze zwrócić. ja nie jestem prawnikiem, więc nie wiem.
zachęcam Cię do kontaktu z poradnią telefoniczną Niebieskiej Linii w ramach której w poniedziałki i piątki, w godz. od 18.00 do 22.00 odbywa się dyżur prawnika. zadzwoń pod numer 022 668 70 00. przedstaw sytuację, on podpowie co można jeszcze w tek sytuacji zrobić.
zachęcam Cię również do tego byś skorzystała ze wsparcia psychologa w tej sytuacji. podjęłaś trudne dla mamy decyzje. one są dobre dla chłopca i dla rodziny ale na pewno wiążą się z różnymi trudnymi uczuciami, którymi warto się zająć. nie zostawaj z tym sama.
pozdrawiam Cię ciepło Julko i życzę powodzenia,
Marysia

[jamama]

Julka
Twój syn jest chory ADHD to nie problem dla prawników, sądów to problem dla psychiatrów i rodziny.
Jestem mamą nadpobudliwego autystyka mam kontakt z rodzicami dzieci ADHD i mniej więcej znam problem.
Wycofaj wszystkie sprawy przeciw synowi znajdz dobrego psychiatre jesli jest tak żle może spróbój leczenia farmakologicznego dobre rezultaty daje lek o nazwie Rispolept jest wyłącznie na recepte i musi być podawany dokładnie według wskazań lekarza,poprawia koncentracje niweluje niepoprawne zachowania behawioralne ale absolutnie nie można przy nim pić ALKOHOLU.Jesli syn ma problemy z używkami lek również powinien być pod zamknięciem- słyszałam że młodzież lubi go nadużywać gdyż w swoim składzie ma metaanfetamine, co na zdrowych ludzi działa pobudzająco a na chorych na ADHD uspakajająco.
Twój syn jest inny inaczej pracuje jego móżg z powodu jego nieodpowiedniego zachowania we wczesnym dziecinstwie był odrzucany przez rówiesników w wieku dojżewania potocznie zwanym "Palmowym" jedynym srodowiskiem w jakim może zabłysnąć i poczuć się wreszcie kimś jest srodowisko patologiczne.
Zrozum własne dziecko on chce być akceptowany został wyrzutkiem w przedszkolu w podstawówce a w gimnazjum gdzie głupota góruje jest kimś inponuje rówieśniką swoim nieodpowiednim zachowaniem.

Jesli masz dość nie wiesz co zrobić chcesz odpocząć a jednocześnie pomóc synowi zamiast osrodka polecam Szpital psychiatryczny w Orzeszu na śląsku załatw skierowanie wyślij syna na 3 tyg odbierzesz go ze wskazówkami jak postępować i leczyć młodzierz ADHD

[julkakolasinska]

jamama mój problem jest też opisany w temacie "syn pobił kolegę czy muszę go odebrać z policji?

[renata.p.1975]

[mgrabas]

[renata.p.1975]

[Echnaton]

o Bercie Hellingerze była juz mowa przy okazji innego tematu. Niestety argumenty i opinie innych nie do wszystkich docierają. Trzeba przyznac, zę w Polsce tez sa zwolennicy tej metody. Kiedyś spotkałem taka panią, która była nim zachwycona i oczarowana, ale wydawał mi sie dziwna, pozbawiona emocji, chłodna, bez jakichkoliwek uczuć, niesympatyczna i za wszystko obwiniała ofiarę. Osobiście nie umiem pracowac z zimnymi górami lodowymi, nie wróży to ani sympatii, ani dobrego porozumienia ani też ajkiegokolwiek rozwiązania sytuacji.....
_________________
„lepiej zapal świecę, niż byś miał przeklinać ciemność”

[renata.p.1975]

[julkakolasinska]

[quote="renata.p.1975"]

[renata.p.1975]

Proponuje zlożyc zazalenie na opieszalość sądu, może to coś da

[Echnaton]

Nie wiem czy cos da, ale problem ADHD to raczej problem psychologiczny a nie sądowy. Co moze zrobic sąd? Pogrozic mu palcem albo umeiścić w placówce wychowawczej do 18 roku życia. Oczywiście wsyztsko zależy od zgromadzonych dowodów. Sam nie wiem na ile to prolem psychologiczny a na ile inny. Zachowanie jest naganne, ale może specjaliści by cos poradzili a nie wskazali na sąd i wydaje sie,z ę umyli od tego ręce. Sąd nie jest cudotwórcą i ma mniejsza wiedze na teamt psychicznych poroblemów. To 14 letnie dziecko a nie wyrafinowany i świadomy siebie i swoich potrzeb dorosły, pewnie zabuzony przez ADHD i do tego byc moze wchodżący w etap młodziezowego buntu, które to przyczyny łącza sie ze sobą i wywołują pioronująca mieszkankę.
_________________
„lepiej zapal świecę, niż byś miał przeklinać ciemność”

[renata.p.1975]

Echnaton
Wiesz w skrajnych przypadkach kiedy dzieci czy mlodzież maja ciężkie ADHD psycholodzy są bezradni.
Nie kontrolowane agresywne zachowanie może prowadzić do zagrożeń zycia.
Takie osoby dla bezpieczenstwa pozostalej rodziny powinny być odizolowane od niej.
A niestetuy to sądy kierują do takich ośrodków.

[Fifiola]

Jestem z Julką w kontakcie przez PW. Z tego, co widzę sąd nie jest opieszały. Takie sprawy, w przypadku nieletnich,muszą tyle trwać. A do tego jeszcze oczekiwanie na badania w RODK.
Przez forum nie dojdziemy przyczyn problemów dziecka Julki. Cała nadzieja w tym , że Juce uda się w końcu porządnie zdiagnozować syna. Może też coś interesującego wyjdzie na badaniach w RODK.
Julka, trzymaj się