Forum na temat przemocy w rodzinie

[Marysia"]

[MMS]

Wiesz - mnie jest najgorzej, gdy siedzę i nic nie robię. Najważniejsze jest dla mnie zidentyfikować problem, a wtedy działanie dodaje mi skrzydeł.
Wiesz - też przeszłam przez doły z depresją leczoną farmakologicznie włacznie. Wiesz co? Leki nic mi nie dały. Pomogło wzięcie się w garść i podjęcie działania. Zaczęłam latać po urzędach, załatwiać to co mnie przerastało i pisać wtedy książkę do szuflady i tabletki przestały być potrzebne. Zabiłam czarne myślenie tworzeniem nowej pozytywnej rzeczywistości.
Pisanie na forum to dobry krok, uważam.
Ja zaangażowałam się teraz w chór (robię co lubię i jestem wśród ludzi), kupiłam psa, wzięłam się za budowę, latam za kredytami po urzędach itp.
Najgorsze co może być to zamknąć się w czterech ścianach z problemem.

[M!ssundaztood]

MMS ma absolutną rację. Nie wolno się użalać nad sobą, siedzieć w jednym martwym punkcie bo po jakims czasie okaze sie ze niewiele juz zycia Ci zostalo i co wtedy sobie pomyslisz? Głowa do góry.