Forum na temat przemocy w rodzinie

[papillon]

Nie, nie każde małżeństwo można uratować! Nie za wszelką cenę! Najważniejsza Olu jesteś TY i DZIECI. Wspaniale, że możesz dać im bezpieczny dom. Normalność. Maluchy mają cudowną, odważną mamę. Mamę, która o nie walczy. Podziwiam Cię Olu.
Ściskam

P.S.
Twój synek ma już nerwicę lękową. Oby w przyszłości to nie skończyło się dramatem. Oby. Biedne dziecko. Fajnie, że korzysta z pomocy psychologa.
Ech....."nóż się w kieszeni otwiera" jak słyszę co "tatuś" może zrobić własnym dzieciom

[mgrabas]

zupełnie nie piszę o Tobie Olu
dzielę się swoimi przemyśleniami ze swojego życia, może komuś przydadzą się te moje myśli napisane po ponad 20-letnich staraniach o moje własne małżeństwo...
_________________
Co Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela.

[GUSIA]

Podziwiam Twoją odwagę ja trochę dłużej jestem w takim samym związku ,tzn dłużej dawałam się mamić i czekałam na cud .Teraz już w cud nie wierzę życie jest zbyt krótkie aby marnować je czekaniem na zmiany które nie nadchodzą ,życie to nie film nic nie zmieni się jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki.Masz racje odchodząc ,ja też zrobię to samo nie wyobrażam sobie życia z nim pod jednym dachem .Jego nałóg to bagno ale on nie chce sam tonąć potrzebuje widzów na których będzie mógł wyładować swoją złość i obarczać winą za swój upadek. Bądź dumna z tego co robisz to właściwa droga .
_________________
Dzisiaj jest pierwszy dzień reszty twojego życia