Forum na temat przemocy w rodzinie

[iza1973]

Witam !
Mój koszmar trwa już ponad sześć lat. Jestem jedną z tych kobiet , o których się czyta w prasie i mówi w telewizji . Mój mąż niejednokrotnie znęcał i znęca się nade mną psychicznie. Ostatnio doszło do przemocy fizycznej, aż boje się pomyśleć co będzie dalej .Wezwałam policję zabrali go ,ale już na drugi dzień dzwonił i groził mi przez telefon. Wrócił do domu i ogranicza mi poruszanie się po nim . Nie odzywam się do niego , ale on i tak wchodzi do pokoju gdzie śpię z dzieckiem i mnie atakuje słownie . Po interwencji policji zapowiedziałam mu ,że za każdym razem gdy sytuacja się powtórzy trafi tam gdzie ostatnio. Mam nagrania jak rozbija wszystko w domu ,jak płacze dziecko ,jak mnie wyzywa i grozi ,że już długo nie pożyję. Już się go nie boję tylko boję się czy starczy mi sił na walkę z nim. Złożyłam doniesienie na niego na policję włącznie ze ściganiem go za przestępstwo jakiego się dopuścił na mnie i moich dzieciach. Po ostatniej interwencji policji gdy go zabrali znieważył policjantów i zamiast na izbę wytrzeźwień trafił do aresztu będzie miał sprawę z tego tytułu również.Wyprowadzam się na dniach i nie cofnę sie przed niczym. Przez sześć lat po każdej awanturze pakowałam się i uciekałam potem płakał i błagał , a ja wracałam jak bumerang. Śpię z nożem pod łużkiem jak jakaś waritka . W poniedziałek mam pierwsze spotkanie z psychologiem czuję ,że tego mi potrzeba .Dostałam jeszcze namiary na psychologa dziecięcego muszę malutką umówić na spotkanie. Córcia ma cztery latka i wciąż mówi do mnie mamusiu czy się przeprowadzimy. Od kilku dni buduje z klocków tylko radiowozy policyjne ,gdy ,,tatuś" ją pyta co zbudowałaś odpowiada - policję jadą po ciebie . Znów zaczęła moczyc się po nocy i popłakiwać przez sen. Wmawia jej ,że to on ją urodził. Mieszkamy w jego domu , który budował dla nas. Policjant zabronił mi się wyprowadzać .Powiedział,że przy dowodach jakie na niego mają to on będzie musiał opuścić ten dom. Tylko ,że ja nie chce tu zostać nie mam nawet jednego miłego wspomnienia ,które przywołało by uśmiech na mojej twarzy. Ostatnio pod wieczór gdy wracałam ze spaceru popatrzyłam na dom i wyglądał jak z horroru ,,Amityville" ,a w nim taki sam horror. Boże żeby mi tylko starczyło sił do walki.

[Echnaton]

Jeśli to możliwe odezwij się na maila, może mógłbym Ci pomóc w tej rozgrzebanej sprawie o znęcanie....
_________________
„lepiej zapal świecę, niż byś miał przeklinać ciemność”

[Odrodzona2009]

Iza - sił życzę ile można !!!!
Odwagi i konsekwencji.. jesli nie dla siebie, to dla dziecka.
Jestes mama, kazda obraza, wyzwiska, ponizanie jest burzeniem poczucia bezpieczenstwa dziecka. Bo to przede wszystkim Ty jako mama jestes jego podstawa.
Nie pozwol mu zniszczyc dziecinstwa dziecka, nie wiesz jak sobie z tym poradzi w przyszlosci.
Daj Wam - dom, cieplo, milosc, stabilnosc i spokoj.
Czuje, ze mozesz - bije od Ciebie "rozumność" i siła.
Uściski!
_________________
By zmienić złe zachowania potrzebna jest ich świadomość, poznanie nowych, a potem działanie. Nie zrażanie się niepowodzeniami - i DZIAŁANIE z uporem 'maniaka', jak dziecko, które uczy się chodzić z determinacją, wiarą i uporem, że w końcu się uda.

[Ania11Ania]

Izo,życzę wytrwałości ,siły i konsekwencji w działaniu .Walcz o siebie i dzieci!!! Gorąco pozdrawiam.