Forum na temat przemocy w rodzinie

[baracka]

Wttam serdecznie jestem nowa, chciałabym zachęcic do rozmowy osoby mające problem z uzależnionym dorosłym dzieckiem.

[baracka]

Może zadam inaczej pytanie,czy ktos doświadcza lub doświadczył przemocy psychicznej ,fizycznej od swojego dziecka. Pytam bowiem sama mam ten problem. Niedawno założyłam sprawę o znecanie sie psychiczne ,kosztowalo mnie to bardzo wiele emocji , ze wzgledu na długie oczekiwanie w takich sprawach chyba przyda mi sie wsparcie i rady od ludzi którzy ten krok juz zrobil....

[Odrodzona2009]

W jakim wieku masz dziecko - jesli mozna?
Pozdrowienia
_________________
By zmienić złe zachowania potrzebna jest ich świadomość, poznanie nowych, a potem działanie. Nie zrażanie się niepowodzeniami - i DZIAŁANIE z uporem 'maniaka', jak dziecko, które uczy się chodzić z determinacją, wiarą i uporem, że w końcu się uda.

[baracka]

Syn ma 24 lata ,problemy zaczely się ok 16 roku życia ,dośc szybko wyłapałam problem ale po wizycie w placowce monaru uspokojona ze to tylko eksperymenty uspilam czujnośc , syn w tym czasie wyczynowo uprawial sport trafil do dobrego klubu i myslalam ze po sprawie.Odizolowany od miejsca zamieszkania , przebywal w bursie szkoly w ktorej sie uczyl. Pod koniec szkoly sila nalogu dala znac cala moca. 2 miesiace przed koncem rezygnuje ze szkoly , fizycznie i psychicznie wyniszczony . W miedzyczasie były sygnały ze jest zle , zaczeły ginąc w domu pieniadze , awantury, wyprzedaz swoich rzeczy, sklocona rodzina .Pod dużą presja godzi się na leczenie ,zamieszkuje u mojego brata , na zajecia z terapeutami chodzę sama bo mąż stchórzył wymawiajac się byle czym. Podejmuje prace i zaoczną szkołe myśląc że już się wyleczył Syn przerywa terapie wraca do domu . Jezdzi do pracy roznosi wtedy gazety Metro , towarzystwo i złuda ze kontroluje swoje zycie ,że tylko od czasu do czasu trawka i alkochol ,,,,, AWANTURY . Na jednym z meczy zrywa więzadło kolanowe , mamusia staje na głowie i robi wszystko by syn miał sprawna nogę.....Kłotnie i awantury doprowadzają do mojej wyprowadzki z synem z domu , wynajmuje mieszkanie młodsza córka zostaje z tata i bardzo chorym dziadkiem w domu. To decyzja wspólnie podjęta przez męża i mnie.Lawiruje medzy jednym a drugim domem jeszcze tam nie mieszkam TO był sierpien kiedy zaczełam sama remontowac mieszkanie , syn popija , popala , wyzywa , a ja nie chce pokazac ze przegrałam z jego nałogiem , w pazdzierniku wprowadzam sie i kolejny cios mąż zaczyna powaznie chorowac trafia do szpitala poraz pierwszy , czeski film ....prosi bym zaopiekowała się teściem, ja wtedy myślalam ze to wymowki bym tylko wróciła ...niestety choroba okazała się diabelsko powazna w marcu mąż umiera miał raka trzuski i pomagalm w domu i tym drugim domu ......

[baracka]

Będe pisac w kawałkach bo nie jestem dobrym pisarzem....

[Odrodzona2009]

poczekaj bo duzo tego. Oprę sie na cytatach, bo mi łatwiej, ale tez bedzie rwana historia, bo nie wszystko 'łapię'.

[baracka]

Wiem , wiem że to dużo śmierc mojego męza to 2007r marzec , Twoje słowa nie sa ostre sa adekwatne do tego co robiłam do tej pory, zgadzam sie z Tobą w 100 procentach. Po śmierci męza zgadzam się na zamieszkanie syna ze mną ,corką i chorym na demencje lezącym teściem.17 Letnia córka popada w duzą depresje po śmierci ukochanego ojca, zawala szkole, probuje pomoc , obecnie uczy się i pracuje , mamy dobre relacje ,nie dawno otworzyłam lufcik w głowie ze mam dwoje dzieci , a nie tylko syna.Ona była mi oparciem w bardzo trudnych chwilach bowiem w ciagu ostatnich 3 lat wiele sie podziało , rok po śmierci męża moj jedyny brat miał wylew przez 1 miesiac był na ojomie , cudem wyzdrowiał , opieka spadła na mnie bowiem nie mamy juz rodziców , a on jest kawalerem , chory teśc, brat , smierc męz przytloczyła mnie , ale jakby wyzwoliła z odpowiedzialnosci za nalog syna , założyłam niebieską kartę , wzywałam policje na interwencje próbowałam założy sprawe ale sledczy chcieli obdukcje , namacalne dowody a ja byłam słaba psychicznie i odpuściłam . w ubiegłym roku po stwierdzeniu czerniaka dopadła mnie depresja , na szczęście było to początkowe stadium , na treraz jest ok. rok temu zmarł moj teśc i wtedy poczułam w sobie że moszę coś w koncu zrobic , wyrzucic go nie moge bo częśc udziału w mieszkaniu jest jego, jesli bede miała wyrok za znecanie może bedzie można coś z tym zrobic. wzoraj przyszło pismo że wszczynają sledctwo, moje emocje , srtach przed awanturami , wyzwiskami , ale nie daje mu poznac, zapisałam sie do psychologa 19 mam termin ,najgorsze ze chyba to wszystko mnie przerasta , wiem ze duzo tego, to tylko skrot czesci mojego zycia.. On pracoje , zywi sie sam , pierze sam, za mieszkanie nie płaci bo nie chce, zadłużony po uszy bo chciał markowymi ciuchami i kasa imponowac otoczeniu, to taki zadbany narkoman

[Odrodzona2009]

17 Letnia córka popada w duzą depresje po śmierci ukochanego ojca...

Uwazaj na nia, bo dostala od Ciebie po nosie ta wyprowadzka. Dbaj o nia, byc moze pogadaj o tej wyprowadzce (Twojej z synem). Ja to tak widze, ze ona dostala informacje 'jestes mniej wazna niz twoj brat' - przemysl to i pogadaj z nia. To wazny moment, wazny wiek. Wspaniale rozumujesz, ciesze sie nie poczulas urazona, tylko podeszlas do sprawy 'umyslem' nie emocjami.
Jak rozumiem masz w domu zarąbiście odpowiedzialna, nad wiek dojrzala i wyrosnieta corke.. docen to, powiedz jej to. Ona tez stracila wiele przez ostatni czas. Mysle ze jak dobrze poprowadzisz 'sprawy' to mozesz miec w niej przyjaciela na cale zycie. Pracuj nad tym i nie pozwol, by jej wysilek byl niedoceniony.

Teraz o synu.. nie jestem dobra w prawne klocki. Jakim cudem czesc udzialu w mieszkaniu jest jego? Jak to nie placac w nim mieszka?
Co dokladniej sie dzieje miedzy Toba a synem - jesli chcesz powiedziec? Mozesz na priva jak chcesz.

"najgorsze ze chyba to wszystko mnie przerasta "
a ja mysle, ze najfajnieszy okres sie zaczyna... bo sie obudziłaś z głębokiego snu i zaczynasz trzeźwo patrzeć, a to połowa sukcesu, tzn. że jesteś już w połowie drogi .
Całusy!
_________________
By zmienić złe zachowania potrzebna jest ich świadomość, poznanie nowych, a potem działanie. Nie zrażanie się niepowodzeniami - i DZIAŁANIE z uporem 'maniaka', jak dziecko, które uczy się chodzić z determinacją, wiarą i uporem, że w końcu się uda.

[baracka]

Tak duzo pisałam że coś poplątałam, córka ma obecnie 20 lat,sprawę wyprowadzki mamy już przegadaną, co do mieszkania , to synowi po śmierci ojca nalezy się1/6 wartości mieszkania w 2009 proponowałam mu spłatę za jego dobrowolną wyprowadzkę ale sie nie zgodził, twierdzac ze sam się nie utrzymie. To drugie mieszkanie było moich znajomych , oni nawet zgodzili się zeby on tam mieszkał ale po kilku jego balangach , było mi wstyd i pozwoliłam mu zamieszkac z powrotem w domu.Zludna nadzieja ze śmierc ojca , go otrzeżwi. . Obecnie w ogóle z nim nie rozmawiam , bo nie chce , on próbował ale to bardziej by dowiedziec się czy rzeczywiście
złoże sprawe, powiedziałam ze tak a on mnie wulgarnie oczywiście zjechał, nie tłumacze nie rozmawiam , bo będzie ślizgał się po moich emocjach a ja nie chcę nawet na niego patrzec , . Narazie pracuje ,próbuje płaci swoje długi nie długo pewnie już nie będzie miał co sprzedac ze swoich rzeczy, ale to jego sprawa, coś bąkał o wyjeżdzie za granicę , ale czy to prawda okaze sie pożniej, moze bede miala maly urlop od kłopotow Zobaczymy , narazie probuje życ wlasnymi sprawami ale to trudne pod jednym dachem.

[baracka]

Bardzo dziekuje że ze mna piszesz , myśle ze problem narkomani i jej skutkow w rodzinach to jeszcze temat tabu , czy Ty masz jakies doświadczenia w tej materii, pytam z ciekawości , bo tak naprawde uzależnienia mają podobny przebieg, wiem ze to forum o przemocy ale te wszystkie używy w wiekszości prowadza do spaczenia postrzegania i jak w przypadku mojego syna , a dodam że z natury jest natpobudliwcem do wzrostu nie kontrolowanej agresji'i

[Odrodzona2009]

Co do pisania razem, ze mna tez ktos kiedys pisal i mial duzo cierpliwosci 5

A wynajac tego nie mozesz komus? tych Waszych 5/6 ? bo mieszkanie z nim pod jednym dachem jest z pewnoscia trudne.

Nie mam doswiadczen z uzaleznieniami innych niz swiadomosc, ze nic procz dna nie jest w stanie przebudzic, a i to nie zawsze. I ze w uzaleznieniach i kazdej innej sytuacji decyzja lezy zawsze po stronie uzaleznionego, a zbytnia pomoc przeszkadza w tym procesie. A jak sie okazuje moze obrocic sie przeciw pomagajacemu. Poza tym mozesz sie tym doglebniej interesowac, jesli ON SIE TYM ZAINTERESUJE szczerze i z wlasnej potrzeby - tak ja to widze.

Ale mysle, w dalszym ciagu, ze to jego problem. Twoja rola wedlug mnie i praca na teraz to: jak stanac na nogi i - jesli innego wyboru nie bedzie - mieszkajac z nim zadbac o swoje 'ja', swoja godnosc i dume, jako czlowieka. Pozdrowienia mocne
_________________
By zmienić złe zachowania potrzebna jest ich świadomość, poznanie nowych, a potem działanie. Nie zrażanie się niepowodzeniami - i DZIAŁANIE z uporem 'maniaka', jak dziecko, które uczy się chodzić z determinacją, wiarą i uporem, że w końcu się uda.

[sylwia1975]

wiez milosc do rodzica czy dziecka to potezne slowo,pytanie czy je madzrze wykorzystamy ,syn dorosly czlowiek musi jest wskazane i powinnien znac swoja odpowiedzialnosc bez wzgledu na konsekwnkcje uwiez mi moge powiedziec w 100 procentach poczucie winny i czarne scenariusze ale czy to jest tego wszystkiego warte? pozdrawiam serdzecznie sylwia

[Odrodzona2009]

Ja mysle, ze wazna jest madra i wywazona milosc rodzica do dziecka (i potem odwotnie zreszta tez). Przemyslana milosc.

Taka ktora patrzy dlugofalowo, a nie tylko na chwile obecna. Taka, ktora gdy trzeba potrafi byc twarda i nieustepliwa, gdy to potrzebne i wazne. Taka wreszcie, ktora bierze pod uwage zarowno dobro rodzica, jak i dziecka.

Nie milosc cierpietnicza czy rozpuszczajaca w imie 'zapre sie siebie, ale dziecku dam co najlepsze' ('albo zrobie co mama/tata mowi niezaleznie od tego czego sam/a chce'), bo to nie jest najlepsze (dla zadnej ze stron), poza tym skutki tego placi predzej czy pozniej. A wtedy albo sie czlek uczy na wlasnych bledach, albo sie dalej placi skutki.
_________________
By zmienić złe zachowania potrzebna jest ich świadomość, poznanie nowych, a potem działanie. Nie zrażanie się niepowodzeniami - i DZIAŁANIE z uporem 'maniaka', jak dziecko, które uczy się chodzić z determinacją, wiarą i uporem, że w końcu się uda.

[baracka]

Mysle ze obydwie Wasze wypowiedzi sa warte przemyślenia, a co wiecej trzeba je twardo wprowadzic w zycie. Mieszkania narazie nie moge sprzedac bo to jedyne moje dobro materialne ktore mi pozostalo, a moja sytuacja finansowa jest obecnie kiepska. Choroby , własna i bliskich oraz stwarzanie komfortu dorosłym dziecią doprowadziły do zapaści moj budżet. Tak jak mowicie , czas na siebie bo czas ucieka. aLE TO BARDZO TRUDNO NIE MYSLEC CO ZROBIŁO SIĘ ZLE I NIE OBWINIAC SIĘ ŻE COS UMKNELO ze nie dopilnowałam, tym bardziej ze moi rodzice byli alkocholikami n a ja tak chciałam by moje dzieci miały lepiej odemnie.

[kaszcze]

Witaj Baracka
...moż eto dziwne co napiszę, ale Twoje problemy w dorosłym życiu wzięły się z Twojego dzieciństwa...to co napisałaś, że Twoi rodzice byli alkoholikami...Twoje zachowania najprawdopodobniej "Dziecka bohatera"...są bardzo charakterystyczne...bierzesz wszystko na siebie byle by "uzdrowić cały świat", oby wszyscy byli szczęśliwi, kochali się i oby było "wspaniale", "nieskazitelnie" "IDEALNIE"....tak właśnie myślą DDA ( dorosłe dzieci alkoholików) ...chcą żyć idealnie choćby cały świat walił się na głowę...nie potrafią poradzić sobie z problemami dnia codziennego, które się piętrzą, ponieważ "nie odrobili" lekcji ze swojego dzieciństwa...
nie rozumieją swoich zachowań, ponieważ nikt im ich nigdy nie pokazał...jesteś osobą współuzależnioną pomimo ,że może nigdy nawet grama alkoholu nie miałaś w ustach...potrzebujesz wsparcia...teraz Twoje problemy są poważne, a Ty sama nie masz siły ich dźwigać...
może jeśli dojrzejesz do decyzji to idź do psychologa...myślę, ze terapia dużo Ci pomoże...ale jeśli będziesz tego chcieć...

Twój syn wie,że kochasz go bezgraniczną miłością( taką nadopiekuńczą miłością) i wykorzystuje to...Twoja córka na pewno to widzi...jej też potrzebna jest pomoc, bo ona na pewno widząc jakie są problemy z jej bratem nie chciała Ci dokładać więcej problemów i była dobrym dzieckiem... żyła i żyje ciągle w cieniu swojego brata...i układa sobie plan na własne dorosłe życie...że jej rodzina będzie IDEALNA... albo stanie się tak jak Ty "bohaterką" albo "kozłem ofiarnym", albo "szarą myszką"...
może zaproponujesz córce byście razem poszły do psychologa...

jeśli była by w Twojej okolicy grupa wsparcia DDA to może skorzystasz...myślę że warto dla siebie i dla dzieci...pozdrawiam gorąco...
_________________
Kasia