Forum na temat przemocy w rodzinie

[maras]

Witaj Beato


pozdrawiam
_________________
-----------------------------------------------------
G. E. d/s P.P.R

[wega]

Witam serdecznie wszystkich i każdego z osobna
_________________
...

[nuguns]

A ja sie właściwie nie przywitałam tylko pojechałam z grubej rury z problemami, więc witam Was wszystkich wspaniali silni ludzie!
_________________
"Największą przyjemnością w posiadaniu psa jest to, że możesz się przed nim wygłupić, a on nie tylko, że się nie będzie śmiał, ale też zrobi z siebie głupka" - Samuel Butler

[A.B.]

Dzięki za dobre słowo i wsparcie Echnaton. W tym co mówisz jest dużo prawdy z jaką się borykam na codzień. Zrobiłam pierwsze kroki założyłam niebieską karte zgłosiłam go na leczenie , byłam zeznawać i powiedziałam wszystko jak jest . Tylko chodzi o to że boję się od niego odejść jak dam sobie rade sama z dwójką dzieci bez pracy i pieniędzy.? I chcąc nie chcąc dalej go kocham napewno nie tak jak kiedyś bo za wiele łez wylałam przez niego ale jednak nie potrafie przestać, a po za tym nie chce żeby moje dzieci wychowywały się bez ojca. Mam taki mętlik w głowie że nie wiem co dalej......a najgorsze jest to że on wcale nie przestaje pić i nawet nie czuje tej odpowiedzialności za swoje czyny, mówi że cały miesiąc pracuję to mu się należy! A jego wieczna wymówka to "co Ci to przeszkadza" i nawet jak mu podam 100 odpowiedzi to zamilknie a za kilka dni robi to samo. Ostatnio pije co dziennie czasami jest tak że dzieci go nie widzą 3 dni bo rano wychdzi do pracy a w nocy przyhodzi pijany, kiedy dzieci już śpią. Więc pytają mnie gdzie jest tata, kiedy wróci a ja mam dosyć krycia go. Najgorsze jest to że syn mnie pyta czemu tata pije ze tak jest żle i pyta mnie dlaczego jestem wkurzona a mi się wtedy serce kroji, bo nie może być tak żeby moje dziecko martwiło się problemami rodziców a to boli najbardziej! Jak narazie czekam na wezwanie do składania zeznań dla męża a to trwa.... a ja już mam dość!

[flowerek]

A.B. nie chcesz żeby dzieci wychowywały się bez ojca, a czy teraz wychowują się z ojcem?Przecież sama piszesz,że nie widzą go po kilka dni.Dzieci bardzo dobrze odbierają to co dzieje się w domu i na nic nie zdaje się ukrywanie przed nimin ,że tata pije.Może nie widzą go pijanego ale czują ,że dzieje się coś złego.
Mój ojciec pił ale awantur raczej nie urządzał, pamiętam tylko jedną.Ale pamiętam też ,że zawsze czułam lęk.Nie wiedziałam dlaczego, nie wiedziałam też dlaczego mama jest smutna albo zła.Dlaczego o byle co na nas krzyczy.Tata nie był dla nas zły, nawet jak wracał pijany był wesoły, bawił się z dziećmi, więc dlaczego mama była zła?Nie rozumiałam tego, wiedziałam jednak ,że coś złego się dzieje.
Na szczęscie dla nas zmarł jak miałam 12 lat.Pewnie ,że był smutek po jego śmierci ale wiesz co, w domu zaczęła coraz częściej gościć radość.
Mama była coraz bardziej radosna, spokojniejsza.I znikł ten lęk.
Nie było mamie łatwo, została sama z 5 dzieci. Często brakowało nawet chleba.Ale było tak dobrze nam razem, tak jak nigdy nie było z ojcem.
Dopiero póżniej zrozumiałam ile zła wyrządziło nam jego picie i ile dobra było nam dane jak zmarł.
Mój mąż też pije.Dzieci mam dorosłe i wiesz co mówią? Pytają jak mogłam im zgotować takie piekło.Dlaczego nie odeszłam od ich ojca jak były małe?Czy nigdy nie pomyślałam o tym,że one nie chciały takiego pijanego ojca?Syn mi powiedział,że nieraz marzył o tym,że się wyprowadzamy i mieszkamy sami.Ze nienawidził jego pijanego i nienawidził mnie ,że kłamię iż tata jest chory albo,że gdzieś tam musiał iśc a one zawsze wiedziały ,że pije.Ze zawsze wiedział i on i córka ,że dzieje się coś zlego, że tata jest pijany lub gdzieś pije.I zawsze się bał ,że jak wróci pijany to będzie krzyczał.Powiedział mi jak bał się zasnąć gdy nie było ojca, bo wiedział,że wróci pijany i że znowu będe smutna.Powiedział ,że starał się uczyć jak najlepiej żebym nie była smutna,że opiekował sięmłodszą o dwa lata siostrą,żeby mi pomóc, też żebym nie była smutna.Ze się wygłupiał,żebym nie była smutna.Ze widział iż mimo że się śmieję i bawię z nimi to jestem smutna.Ze czuł,że mama jest smutna, niespokojna.I że chciał żeby tat umarł tak jak mój tata.I że zazdrościł jego koledze , którego tata też pił i umarł.
Pomyśl, czy chcesz takiego dzieciństwa dla swoich dzieci?
Czy taki ojciec to dobry ojciec?Co dla nich lepsze?
Dla mnie i mojego rodzeństwa było "to lepsze" jak już nie było mojego ojca.Szkoda,że nie pamiętałam o tym wszystkim jak moje dzieci były małe.

[Echnaton]

Wychowanie dzieci to obecność w domu, to uczestniczenie w dobrych i złych chwilach. Pytanie co jest lepsze - byle jaki ojciec czy tez brak ojca - według mnie jest pytaniem o to samo. Przecież jeśli ojciec pije, nie uczestniczy, nie dba, nic nie wie o swoich dzieciach i rodzinie to w rzeczywistości jego nie ma w domu. Dom istnieje bez ojca. Ma racje flowerek pisząc, że jeśli umarł to mniej szkodził....W wychowaniu dzieci chodzi o to aby brać czynny udział a nie być od czasu do czasu...czasami rozwiedzione rodziny potrafią lepiej zadbać o bycie ze swoimi dziećmi niż te, w których codziennym gościem jest alkohol i przemoc....
_________________
„lepiej zapal świecę, niż byś miał przeklinać ciemność”

[flowerek]

I całkowicie się z Tobą zgadzam, Echnatonie.

[Ania11Ania]

Witam wszystkich bardzo serdecznie,za spóżnione powitanie przepraszam,ale skupiłam się na szukaniu pomocy i tylko o tym myślałam.Szukałam i znalazłam,oczywiście TU-na Forum,za co bardzo dziękuję i pozdrawiam gorąco wszystkich-Pracowników NL,Wolontariuszy oraz Użytkowników.Jak dobrze wiedzieć,że nie jestem sama i każdego dnia mogę liczyć na wsparcie,cieszę się,że Tu jestem,cieplutkie uściski.

[maras]

Witam Witam


pozdrawiam
_________________
-----------------------------------------------------
G. E. d/s P.P.R

[mgrabas]

[Ania11Ania]

Nie zgadzam się z tobą mgrabas,gdybyś był przez wiele lat w rodzinie,w której panuje przemoc i nie mógł nic zmienić pomimo usilnych starań,patrzył z bólem serca na to,co dzieje się w domu i że jedna osoba pogrąża w smutku pozostałych członków rodziny,nie licząc się z ich uczuciami,dobrem ,bo liczy się tylko alkohol,to może wtedy zrozumiałbyś ,że to walka z wiatrakami,którą możesz przypłacić własnym życiem,niestety!.Całkowicie zgadzam się z Pracownikiem NL,często dzieci mają więcej spokoju po rozwodzie,bo w rodzinie dysfunkcyjnej dziecko nie zazna spokoju i bezpieczeństwa.Po rozmowie z księdzem pozwolę sobie powiedzieć,ze Pan Jezus nie oczekuje od nas ofiary z własnego życia.Gdy jest w rodzinie cierpienie,trzeba to jak najszybciej przerwać,i dla takich osób Kościół wprowadza separację.Małżeństwo nie polega na ofiarowaniu swojego życia z powodu alkoholu.Jeżeli jedna ze stron nie wie,co to jest małżeństwo i zamiast dbać o rodzinę,to ją wykańcza,to nie dojrzała do tak ważnej roli,jaką jest małżeństwo i rodzicielstwo.Pozdrawiam.

[Echnaton]

[mgrabas]

od osób ograniczających się do zawężonego sposobu patrzenia na problem trudno wymagać żeby popatrzyły zwiększając kontekst swej percepcji
to forum chyba z góry skazane jest na podstawowy błąd upatrywania w rodzinie źródła zjawiska przemocy i "widzenia" "rozwiązań" zmierzających w kierunku likwidacji przyczyny przemocy czyli według tej optyki likwidacji istnienia rodziny

gdyby to forum nazywało się: FORUM NA TEMAT PRZEMOCY. to wtedy wyłącznie przemoc byłaby postrzegana jako problem, a rodzina byłaby tym podmiotem, który widziany byłby jako poszkodowany podmiot, ale niestety moje wysiłki w uświadamianiu tego podstawowego rozróżnienia spotykają się z taką samą niechęcią jak kiedyś w USA przez wiele lat nie mogła się przebić do świadomości społecznej prawda, że Murzyn jest człowiekiem

to, czemu się sprzeciwiam, określają te najprostsze słowa: to jest wylanie dziecka z kąpielą! a nie rozwiązanie problemu przemocy

co zmieniłoby się gdyby to forum zmieniło swe motto na np. takie: Cel forum: POMOC RODZINIE - W PRZEZWYCIĘŻENIU PRZEMOCY.


_________________
Co Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela.

[anwy]

Problem w tym, że osoba stosująca przemoc, nie widzi absolutnie nic złego we własnej osobie i swym postępowaniu, a skoro jest nieomylnym i super człowiekiem, to nie chce podjąć żadnej próby by zmienić swoje zachowanie. Jeżeli przemocowiec nie chce nic zmienić na lepsze, to co pozostaje? Rozstanie. Dzisiaj na swoim przykładzie mogę jednoznacznie stwierdzić, że trzymanie na siłę chorej rodziny dla dobra dzieci jest wielkim błędem. Starania były jednostronne i bezskuteczne. Wiele razy słyszałam od dzieci pytanie - mamo, dlaczego nie rozwiodłaś się dawno temu, dlaczego pozwoliłaś, by ojciec tak nas traktował? co mam im odpowiedzieć? że to dla ich dobra? jakiego dobra? co w takim przypadku jest dobrem?

[mgrabas]