Forum na temat przemocy w rodzinie

[ja44]

Życzenia

dla Kazika z okazji Urodzin

Przez łącza przestrzenie
Płyną dziś życzenia
Szczere i radosne
Zwiastujące wiosnę

Przyodziane szatą barwną
Do Ciebie się garną
Wysypując kosz nadziei
By nią się podzielić

Poprzez nieba błękit
Płyną życzeń dźwięki
Schwytaj je i skryj
Sto lat Sto lat żyj

[ja44]

powolna śmierć

musisz wytrwać
dasz radę
jesteś silna
wygrasz..

tymczasem świat
odwrócony plecami

na odwagę
maska naiwności
a czas...


pulsujący strach
między ścieżkami
na rozlewisku
bagna...

ja44

[ja44]

nocne rozważanie przy kawie

wpadłam na małą czarną
sorki że o tej porze
ciężko myśli ogarnąć
i w sens je ułożyć

zanim senne wiraże
usiądą na powiekach
posiedzę i rozważę
co mnie może czekać

jeśli nazbyt ogromne
przytłoczą mnie obrazy
proszę pomyśl o mnie
bez ludzkiej odrazy

może to nie czas
nocą kawę siorbać
lecz gdy zabraknie dnia
już dzisiaj będę wolna

ja44

[ja44]

Niby życie

Niby się uśmiechasz do słońca za oknem
Że kolejny dzień dane Ci jest dotknąć
Posmakować chwili pachnącej nadzieją
Pobiec marzeniami ku odległym celom

Niby dłoń wyciągasz do nocnej przestrzeni
Odliczając gwiazdy cicho się rumienisz
Płynąc sennym statkiem krążysz po orbicie
Szukasz wciąż planety ze szczęśliwym życiem

ja44

[Echnaton]

Chyba powinienem podziękować? Dzięki!
_________________
„lepiej zapal świecę, niż byś miał przeklinać ciemność”

[ja44]

dół

leżąc na dnie
głośno krzyczysz
podnieść się chcesz
lecz nikt nie słyszy

zapada się dół
pod Twym ciężarem
tworzy się grób
za życia karę

w amoku siły
próbujesz wydostać
spod czarnej mogiły
swą lekką postać

ja44

[ja44]

uśmiech smutku

zapłonęły lampy dnia
pozbawione blasku
rozszalałych myśli wiatr
zdmuchnął warstwę piasku

rozsypały się marzenia
na drobniutki mak
przemęczony obraz ziemi
stracił szczęścia smak

spadły płatki zamyślone
przesiąknięte chłodem
serce w przyszłość zapatrzone
dziś przymiera głodem

zapłonęły lampy dnia
anemicznym blaskiem
zakopana miłość w snach
szczęścia chwil namiastką

ja44

[ja44]

połączenie

melodią smutku popłynęły w świat
marzenia przebudzone o świcie
lecz pulsujący w sercu strach
ustalił życia nową granicę

nadziei pragnień rzucona myśl
jak pocałunek na powitanie
opadła niczym zwiędnięty liść
boleśnie wrażliwość swą raniąc

potęga mocy przenoszenia gór
zachwiała się w posadach
nie dosięgając pierwszych chmur
jak mgła na bagna znów opadła

nutką samotną pobiegły w niebo
pragnienia na nóżkach cieniutkich
prosząc o kromkę białego chleba
łącząc swą duszę ze smutkiem



ja44

[ja44]

modlitwa

bez przyczyny
nic się nie dzieje
Ojcze jedyny
rzuć nadzieją
prosto z nieba
tylko tyle
mi potrzeba

może jeszcze
w łaskawości
wskaż mi ścieżkę
ku miłości
odpędź chmury
i obdarzaj
szczęściem z góry


ja44

[ja44]

tylko cisza

tylko cisza ma brzmienie
najcichszych nut nadziei
płynącej przez przestrzenie
ku dalekim celom

tylko cisza swą pieśnią
w duszę się wkradnie
napełni ją treścią
smak sensu zagarnie

tylko cisza czystą melodią
do serca przeniknie
dla ciebie w nagrodę
jak kwiat rozkwitnie


ja44

[ja44]

ból miłości

Dzielisz się wszystkim co masz
nie skąpiąc żadnej ze swych spraw
rzucasz i biegniesz wszędzie tam
gdzie jest potrzebny twój czas

Nie liczysz godzin ni chwil
w pomocny rzucając się wir
podkładasz siebie na tacy
lecz twej miłości nie zobaczą

Dopóki jesteś na kiwnięcie
oni pozwolą ci na szczęście
uniosą serce twe w przestworza
wiedząc że zawsze im pomożesz

Lecz kiedy życie cię zdołuje
ciepła już od nich nie poczujesz
nie mając pieniędzy ani pracy
przestaniesz być królową graczy

W najboleśniejszy oto sposób
utracisz prawo swe do głosu
ukryta pod płaszczem asertywności
przeżyjesz zawód własnej miłości

ja44

[ja44]

dlaczego ja

błąkają się myśli po korytarzach głowy
próbując znaleźć właściwą odpowiedź
szukają często w sercu schronienia
podczas gdy życie scenariusz zmienia

coraz to większą dźwigając poprzeczkę
czas wciąż zaciska wolności wieczko
nadzieja ścina się z przeznaczeniem
zmuszając do walki nad sumieniem

skąpane w bólu rodzi się nowe
które na zmiany wciąż niegotowe
odkrytych prawd chronią nad wszystko
przed ich obliczem padamy nisko

ja44

[ja44]

rozmowa z weną

weno ty moja serdeczna przyjaciółko
spójrz co wyprawia aura za oknem
żywotem swoim już nazbyt krótkim
rozcina niebo ostrzem okropnym

ostatkiem sił próbuje rozszarpać
czas zbliżającej się wiosny
targaną wiatrem zmarzniętą postać
rzuca na przekór myślom radosnym

dobrze że jesteś weno blisko
zawsze we dwoje jest raźniej
posiedzieć przy wspólnym ognisku
w objęciach cieplutkich marzeń


ja44

[ja44]

stan napięcia

przeszły burze z gradobiciem
tunel czernią tak nie straszy
lecz została wciąż na szczycie
nietykalność gracza..

pękły sznurki w marionetce
uśmiech ciśnie się na usta
lecz nadziei łut na szczęście
pozostaje pusty

spadły kartki z kalendarza
niepewność w ciszy telepie
lecz nad zmianą wszech obrazu
oczy ślepe...


ja44

[gigi31]