Forum na temat przemocy w rodzinie

[maras]

W/g mnie jest to sprawą indywidualną każdego z Nas. Tego jak żyjemy, czym się kierujemy, co oznacza dla nas miłość, kim jest druga osoba...


Marek tak to jest niestety prawda.
_________________
-----------------------------------------------------
G. E. d/s P.P.R

[ja44]

Ja ... biorę Ciebie... za żonę i ślubuję Ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz to że Cię nie opuszczę aż do śmierci.
Tak mi dopomóż Panie Boże Wszechmogący w Trójcy Jedyny i Wszyscy Święci.



Słowa tej przysięgi wypowiedzianej mymi ustami prawie ćwierć wieku temu nie pozwalają mi mieć tego prawa do szczęścia i zostawić schorowanego meża alkoholika zostawić samego i się rozwiesć.

[renata.p.1975]

[kola]

Ja to robię. Rozwodze się. Choć jest to dla mnie straszne przeżycie. Nigdy nie wyobrażałem sobie, żeby mnie to dotknęło.

W styczniu rozstałem się z żoną. Nie miałem już sił. Ciągłe kłótnie, chore emocje, oskarżenia pod moim adresem. Byłem w jej oczach jej największym wrogiem. Mówiła, że pije, bo nie jestem jej przyjacielem. Na moją odpowiedź, że nie mogę być jej przyjacielem właśnie dlatego, że pije, usłyszałem: jakbyś był moim przyjacielem, to bym nie piła. Dziś jak na to patrzę, traktuję to jako manipulację z jej strony, wytłumaczenie swojego picia, zatracenie poczucia, jak powinna wyglądać sekwencja zachowań: najpierw przestaje pić, a potem możemy mówić o przyjaźni. Ale ona nie rozumiała nawet w najmniejszym stopniu, jaki wpływ wywiera na mnie jej picie.

Pozew złożyłem, bo wyczerpałem wszystkie możliwości ratowania związku i jej. Wtedy się przeraziła: poszłą i złożyła doniesienie, że się nad nią znęcałem. Dziś nadal pije. Ma komfort, którego ze mną już nie miała. Komfort picia. Wychodzenia dokąd chce, wracania, o której chce, i - jak również mówiła - pierd..a się z kim chce i kiedy chce.

Myślałem, że złożenie pozwu rozwodowego ją przebudzi. Ale, jak sie okazało, to jeszcze nie było jej dno. I sprawa rozwodowa się toczy, żąda pozbawienia mnie władzy rodzicielskiej, uznania mojej winy z powodu znęcania się nad nią. Dzieci nie widziałem 5 miesięcy. Równiez jej dzieci z pierwszego związku, które przysposobiłem w 2005 roku.

Wiem, że musieliśmy sie rozstać, choćby z uwagi na dzieci. Ciągłe kłótnie niszczyły również je. Do załatwienia pozostaje jednak jedna kwestia: spowodować, żeby ich matka była matką, a nie matką-alkoholiczką.

Nie chcę w rzeczywistości zabierać jej dzieci, choć pozew złożyłem z wnioskiem o miejsce przebywania dzieci ze mną. Dzieci musza miec matkę, ale zdrowa, trzeźwą. I ojca. Też zdrowego, psychicznie i fizycznie.

Może to się jeszcze uda.

[armar]

[renata.p.1975]

Marku też szukasz usprawiedliwienia?
Stereotypy, które nami rządzą(nie wszystkimi) mówią że dzieci bez bicia(klapsow) się nie wychowa....
To jest stare i już nie modne, jesteśmy krajem rozwiniętym i inteligentnym wiedz idźmy w tym kierunku.
Wiesz jeśli myślisz że wychowanie bez bicia jest nie realne to porozmawiaj z moja córka na ten temat.
Jakoś nie miałam okazji ja bić chociaż nie raz wyprowadziła mnie z równowagi ale uwierz mi lepiej wychodzi się na wychowaniu bez przemocy:)
Przemoc rodzi przemoc!
Bicie dzieci uczy ich złych zachowań i nienawiści to chcesz dla własnego dziecka?

[kola]

No właśnie. Tak naprawdę, w rodzinie, w której króluje alkohol, imprezowanie, pijackie towarzystwo, osoba która na to patrzy, nie za bardzo wie, co się dzieje. Ja nie wiedziałem. Moja żona piła za dużo, ściągała nieodpowiednie towarzystwo do domu, morderców z wysokimi wyrokami, koleżanki pijaczki, z którymi mogła do rana omawiać w kółko ten sam temat, i za każdym kółkiem wypić.

Tak naprawdę to, co działo się w moim domu zrozumiałem dopiero kilka miesięcy po rozstaniu się z żoną. Tak naprawdę, dopiero po kilku miesiącach od rozstania zacząłem rozumieć siebie. Ale jeszcze nie wszystko rozumiem. Najpierw muszę nabrać do tego dystansu, aby spojrzeć wstecz bez emocji. Które już powoli opadają. Ja zszedłem w pewnym stopniu z barykady. Moja żona nadal mnie nęka, ale ja już nie reaguję.

Taki jest mój wybór, droga przejścia do lepszego życia.

Co do artykułu na temat klapsów - ciekawy. Nie mam sprecyzowanej opinii na ten temat. Uważam jednak, że czasem klaps jest mniejszym złem, niż pozwolenie dziecku na spróbowanie, czy ojciec/matka mówia prawdę, że jak się wpadnie pod samochód, to może dziecku stać się krzywda.

[mgrabas]

[kola]

mógłbyś doprecyzować?

[armar]

[renata.p.1975]

Powiedz mi czy pamiętasz co czułes jak byłeś bity?
Ja pamiętam, nie byłam aniołkiem w przeciwieństwie do mojej córki.
Oberwało mi się nie raz ale pamiętam to uczucie nienawiści.
Te przekleństwa w duszy w kierunku mamy.
To chcesz aby twoje dzieci czuły i robiły?

[renata.p.1975]

Powiedz mi też że jeśli niebieska linia mówi że każdy kto żyje w związku przenocowym powinien ten związek przerwać to każdy tak ma zrobić?
Czy jeśli kościół mówi że 9 latka ma urodzić dziecko bo aborcja to grzech to ma je urodzić bez względu na to że urodzenie tego dziecka może pozbawić 9 latke życia?
Ludzie dużo mówią a i tak od indywidualności zależy co z tym zrobią.
Jeśli ktoś chce mieć zdrowe emocjonalne dziecko, które w życiu będzie umiało sobie radzić bez wahania emocji nie będzie je bił.
To od nas zależy co w życiu chcemy i do czego dążymy to od nas zależy czy dzieci nasze nie będą miały do nas żalu że przez nas muszą teraz latać od terapeuty do terapeuty.
To od nas zależy czy nasze dziecko będzie umiało kochać bez przemocy.

[amakorka]

Jestem przeciwniczką bicia dzieci, z wymierzaniem klapsów włącznie. Uważam bowiem, że nie ma takiego zachowania u dziecka, którego nie można skorygować, zahamować, wyeliminować, jak tylko karząc go klapsem, biciem. Jestem gotowa przyznać rację każdemu zwolennikowi klapsów, czy bicia dzieci, jeśli jest w stanie mnie przekonać, że była to jedyna możliwa droga, metoda wychowawcza.
Po drugie nie uważam, aby prowadzenie dziecka do dentysty było stosowaniem wobec niego przemocy, podobnie jak nie stosuje wobec mnie przemocy...... sygnalizacja świetlna na skrzyżowaniu.

[kola]

Mam jeszcze jedno pytanie.

Czy to, że doszło do awantury z powodu oddania przez moją żonę moczu na podłogę (wybaczcie, ale to fakt, żenujący, ale jednak), to podlega to pod artykuł 207 kk? Co więcej, biorąc pod uwagę definicję przemocy:

PRZEMOC W RODZINIE CHARAKTERYZUJE SIĘ TYM, ŻE:

JEST INTENCJONALNA
Przemoc jest zamierzonym działaniem człowieka i ma na celu kontrolowanie i podporządkowanie ofiary.
SIŁY SĄ NIERÓWNOMIERNE
W relacji jedna ze stron ma przewagę nad drugą. Ofiara jest słabsza a sprawca silniejszy.
NARUSZA PRAWA I DOBRA OSOBISTE
Sprawca wykorzystuje przewagę siły narusza podstawowe prawa ofiary (np. prawo do nietykalności fizycznej, godności, szacunku itd.).
POWODUJE CIERPIENIE I BÓL
Sprawca naraża zdrowie i życie ofiary na poważne szkody. Doświadczanie bólu i cierpienia sprawia, że ofiara ma mniejszą zdolność do samoobrony.

moje działanie można uznac za zamierzone? Intencjonalne? Czy były odruchem na katastrofalny widok mojej zony? Siły były nierówne? Naruszyłem prawa żony do godności (to jest ważne pytanie, chyba, że założymy, że żona oddała mocz z godnością)? Czy naraziłem zdrowie i życie żony na poważne szkody, doświadczyła z tego powodu bólu, cierpienia (chyba, że założymy, że przerwanie oddawania moczu było dla niej bolesne), i czy żona miała mniejszą zdolność do samoobrony (mogła przecież chyba nie oddawać moczu w pokoju, tylko tam, gdzie nawet królowie chadzali na własnych nogach)?

Powiedzcie mi, bo ja nie rozumiem, w jaki sposób użyłem przemocy wobec mojej żony.

[mgrabas]