Forum na temat przemocy w rodzinie

[heka]

http://www.rp.pl/artykul/496958_Wielki_brat__zamiast_taty_i_mamy.html

[Lulka]

Pewnie długo jeszcze nie uda się dopracować ustawy. Chodziło jednak o to
żeby cokolwiek zrobić przeciwko przemocy szczególnie wobec dzieci.
Kolejnym rządom problem umykał zamiatany pod dywan a przypadki mnozyły się coraz bardziej i więcej.
Klaps i znęcanie się nad dzieckiem to nie to samo.
Komu serce nie pęka kiedy widzi posiniaczone dziecko od "miłosnych" dotyków dorosłych?! Kto nie płacze kiedy z mułu wyciągają zwłoki 3 latka zamordowanego przez silniejszych władców nad jego życiem?!!!
Cokolwiek by zrobiono żeby powstrzymać przemoc - ja popieram!
I nie popadajmy w skrajność. Interpretujmy przepisy mądrze.
To od nas zależy [/b]jakie i kim będą nasze dzieci.
Możemy się tylko wstdzić, że trzeba ustawy, przepisów i ingerencji obcych ludzi - żeby niektórzy zaczęli myśleć!
Czas zrozumieć, że dzieci to nie przedmioty tylko żywi ludzie mający takie same PRAWA do poszanowania godności i do ŻYCIA jak dorośli! Nie są bezwartościową przeszkodą, ale mostem przez który kiedyś będą przechodzili ich rodzice.
Za zabójstwo dziecka karała bym wbijaniem na pal za bicie i znęcanie się nad dziećmi obcinała bym łapy - bez praw do pomocy.
Wiem, to radykalne poglądy, ale czasami są potrzebne kategoryczne słowa:

NIE WOLNO[b]

[mgrabas]

pytanie: czy twórcy ustawy nazwanej przewrotnie "o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie" chcą pomóc rodzinie? po analizie metod tej "pomocy" śmiem twierdzić, że nie - i właśnie to trzeba jak najszybciej naprawić

uważam, że nie wolno przemocą "zwalczać przemoc", bo w takiej metodzie jest tyle sensu ile jest sensu w "zwalczaniu chorób" poprzez zabicie chorych czyli zero sensu

żeby naprawdę pomóc, trzeba przede wszystkim nie szkodzić

całe szczęście już powstała zdrowa obywatelska inicjatywa:
Obywatelska Inicjatywa Ustawodawcza w sprawie zniesienia niekonstytucyjnych ograniczeń w zakresie swobody wychowywania dzieci ***
która mam nadzieję przebije się do świadomości społecznej i powstrzyma tę najnowszą ustawową przemoc na rodzinie

oto konkret - projekt roboczo-porównawczy - do dyskusji i dopracowania, wyjaśniający istotę różnic: http://www.rodzinaponadpanstwem.pl/ustawa_rodzinaponadpanstwem_pl_robocza.doc
_________________
Co Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela.

[Echnaton]

A miało być o współpracy, szukaniu najlepszych rozwiązań....a w2yszło - jak zwykle! Jak łatwo u nas krzyczeć, krytykować i nie dostrzegać tych dobrych stron, a jak trudno znaleźć porozumienie...
_________________
„lepiej zapal świecę, niż byś miał przeklinać ciemność”

[mgrabas]

[maras]

Witajcie

Mariusz nie wiem do końca czy wiesz co to są zespoły interdyscyplinarne i jaki jest powód że popierasz to co wskazujesz.
Pozwolisz że pozostawie póki co link do dokumentu a adres witryny internetowej usunę. (nie reklamujemy kogoś kogo nie znamy).


Zgadza się że przestępstwa nie można zwalczać przestępstwem. To prawda także że po pierwsze nie szkodzić.

Osobiście uważam że tworzenie zespołów to dobre rozwiązanie . Ponadto z doświadczenia napiszę zdecydowanie, że aby skutecznie przeciwdziałać przemocy, pomagać osobom doświadczającym krzywdy potrzebna jest pełna współpraca służb(pomagaczy) do tego wyznaczonych a co najważniejsze posiadających odpowiednie kwalifikacje. Taka współpraca powinna być dobrze koordynowana. Dodatkowym a właściwie równie ważnym powinien być dobór pomgaczy w oparciu o chęć niesienia pomocy. (nie może być przypadkowości lub przymusu np ty od dziś jesteś w zespole lub musisz bo zaczeły obowiązywać uregulowania prawne).

Mariusz zapraszasz do współpracy jestem jak wiesz zawsze otwarty na takie inicjatywy. Jednak współpraca podparta logistyką, przemyśleniem. Opinia osobista - nie uznaję protestów ani jakiś tam listów itp.
_________________
-----------------------------------------------------
G. E. d/s P.P.R

[mgrabas]

[Lulka]

http://www.prawnik.pl/wiadomosci/z_ostatniej_chwili/120472

Trudno to nawet komentować.
Kilka lat temu / chociaż nie tak dawno/ oglądałam reportaż:
Ludzie na wsi sami wybudowali sobie szkołę żeby dzieci nie musiały jeździć 20 km do innej.Men miał inny pomysł / bo tam są ludzie,którzy lepiej wiedzą czego potrzebują inni/ - mimo walki wieś przegrała. Szkoła stała kilka lat i niszczała, chociaż była b. ładna i posiadała salę komputerową i ładne boisko. W końcu wymyślili, że nadaje się na WIĘZIENIE - bo spełnia normy.
I słusznie - taniej bez pośredników! Po co szkoła? - od razu więzienie dla naszych dzieci.
Niech zlikwidują Sądy Rodzinne! I niech sądy będą jak rządy.
Szkoła - to miejsce w którym coś ktoś próbuje powiedzieć - ee tam strata czasu. Po co komu nauka? W więzieniu to jest prawdziwa szkoła i to najwazniejsza - ŻYCIA.
Każdy wie, że tylko idiota podcina gąłąź na której siedzi.

[heka]

czyli cd.Ustawy Przemocowej Zespoły interdyscyplinarne zastąpią sądy.Super

[yamato]

Może i ja coś dodam od siebie
18 czerwca bieżącego roku JE Bronisław Maria Karol hr. Komorowski z Komorowa
herbu Korczak, pełniący obowiązki prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej,
marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej etc., etc., etc., raczył podpisać
wielce kontrowersyjną ustawę o zapobieganiu przemocy w rodzinie, de facto
legalizującą w Polsce urzędowy kidnaping.

Sprawa jest w środowiskach prawicowych stosunkowo dobrze znana, bo w
ostatnich miesiącach sporo o niej pisano i mówiono. Skupię się więc jedynie
na niektórych jej aspektach. Na początku warto odnotować fakt, że posłom
prawicowym, zwłaszcza z koła Polska Plus, a także senatorom udało się tę
groźną ustawę nieco złagodzić. Niestety tylko nieco. Zniknęły z niej zapisy
dotyczące tak zwanej "przemocy psychicznej", faktycznie zakazujące rodzicom
wychowywania dzieci. Planowano zakazanie wpływania na zachowania seksualne
dzieci, narzucania im swoich poglądów czy ograniczania kontaktów
towarzyskich. To jak niby mieli wychowywać bez możliwości kształtowania
poglądów czy postaw (między innymi w kwestiach życia seksualnego) czy bez
wpływu na towarzystwo, w którym się dziecko obraca?

Dobrze, że tego zapisu nie ma w ostatecznym kształcie ustawy, ale sam fakt
jego pojawienia się w projekcie dowodzi wybitnie antyrodzinnego nastawienia
pomysłodawców. Najgroźniejszym przepisem, który w ustawie pozostał, jest
możliwość zabierania dzieci rodzicom bez wyroku sądu - przez pracownika
socjalnego. Co prawda kosmetycznie ograniczono tę możliwość do sytuacji
"bezpośredniego zagrożenia życia i zdrowia dziecka", ale ograniczenie to
jest tylko pozorne, bo groźna i dająca ogromne pole do nadużyć jest
możliwość podejmowania decyzyj w tej sprawie przez urzędnika, a nie przez
sąd. Jest rzeczą oczywistą, że odbierane będą dzieci nie tylko rzeczywistym
sprawcom przemocy w rodzinie, ale także, a może przede wszystkim rozmaitym
przeciwnikom władzy - tak lokalnej, jak i centralnej: opozycyjnym politykom,
dociekliwym dziennikarzom, prawnikom reprezentującym ofiary nadużyć władzy
etc., etc., etc. Nadużycia mogą zresztą iść jeszcze dalej. Z łatwością można
sobie wyobrazić hipotetyczną gminę rządzoną przez pazernego i zepsutego
wójta. Przypuśćmy, że owemu wójtowi bardzo się spodoba ziemia któregoś z
mieszkańców. Nie będzie jednak miał ochoty kupować jej za uczciwe pieniądze.
Zaproponuje więc właścicielowi jej sprzedaż za, powiedzmy, 10% rzeczywistej
wartości. Właściciel oczywiście odmówi. Wtedy wójt naśle na niego pracownicę
socjalną (a na wsi opieka społeczna jest zupełnie uzależniona od lokalnej
władzy), ta zaś odbierze opornemu gospodarzowi dziecko. By je odzyskać,
ojciec zgodzi się na zbójecką transakcję. Nieprawdopodobne? A niby dlaczego?

Jeśli pojawia się możliwość nadużyć, to i same nadużycia pojawią się z
pewnością. Dotąd barierą był sąd, który mimo wszystko jest do pewnego
stopnia niezależny od lokalnych władz. Nie ma więc żadnej przesady w
stwierdzeniu, że zmiana prawa jest legalizacją kidnapingu. Wobec powyższego
szeroko dyskutowany zakaz klapsów to już "mały pikuś", chociaż też
symptomatyczny. Oznacza bowiem, że wybór metod wychowawczych nie należy już
do rodziców, ale do państwa. Ja osobiście nie jestem zwolennikiem klapsów,
nigdy ich dotąd wobec własnych dzieci nie stosowałem i mam nadzieję, że
nigdy nie zastosuję. Nigdy jednak nie posunąłbym się do ich odradzania czy
tym bardziej zakazywania tym, którzy uważają je za integralną część procesu
wychowawczego. Oznaczałoby to bowiem, że biorę na siebie odpowiedzialność za
efekt tegoż procesu, a takiej odpowiedzialności w odniesieniu do cudzych
dzieci nigdy bym na siebie nie wziął.
_________________
Człowiek szuka miłości bo w głębi serca wie że to miłość może uczynić go szczęśliwym
Największa satysfakcja w życiu to świadomość ,że się nikogo nie skrzywdziło .
YAMATO ..大和

[Echnaton]

[Echnaton]

[Lulka]

Mam rodzeństwo.Jest nas czworo.
Tylko ja byłam wychowywana bez bicia. Ojciec wychowawczo brał pasa kazał im się kłaść na krześle i "wydzielał "sprawiedliwie, równo każdemu po kilka pasów".Później musieli go przepraszać całując w rękę.
Dorośli, założyli swoje rodziny, mają dzieci - pokończyli studia.
Wobec swoich dzieci nigdy nie używali przemocy!
Ja też nigdy nie biłam swoich dzieci.
Stojąc przy Jego trumnie - każede z nas myślało o nim, że był dobrym i mądrym Ojcem. Kochaliśmy Go i szanowaliśmy za wszystkie wartości jakie nam przekazał. Mimo wszystko.
Mnie nie bił - może nie miał tyle siły co do nich a może coś mu nie pasowało w takich metodach wychowawczych?
Brzydzę się przemocą i boję się jej.
Zastanawiam się tylko co by mogło się stać w mojej rodzinie gdyby w tamtych czasach istniała Ustawa "chroniąca" dobro dzieci. I gdyby ludzie z kompetencjami weszli do naszego domu...? Co by się mogło z nami stać w imię "naszego dobra"? Czy moje rodzeństwo skończyło by studia i czy trzymali byśmy się za r ęce na pogrzebie swojego Ojca?
To wszystko ma dwa końce...Wiem o tym....
Nie było by mnie tutaj gdybym nie pozwoliła [/b] kompetentnym instytucjom i ludziom wejść do mojego domu i ingerencję. Chciałam dobrze i zostałam ukarana za wiarę i naiwność.
Jestem mocno zdystansowana do tej Ustawy, ale mam świadomość jej ogromnej potrzeby.Tylko jak?! Jak TO zostanie wprowadzone - Czy tak jak pisze Echnaton czy ta jak pisze Yamato?! To jest problem! Właśnie to!

Likwidacja Sądów Rodzinnych daje namiastkę tego JAK UŁOMNA i NIEDOSKONAŁA JEST TA USTAWA.

[papillon]

Szkoda, że ta Ustawa nie weszła w życie ponad 30 lat temu. Wielka szkoda. Ja jestem jak najbardziej za i cieszę się, że w końcu ktoś zatroszczy się o dzieci.
Pozdrawiam

[Lulka]

Wujek Stalin też się troszczył...
Jest różnica między klapsem a katowaniem dziecka.
Ja ją widzę bardzo wyraźnie.

papillon - ja też jestem za pod warunkiem, że będzie tak jak napisał Echnaton.
Przykłady ingerencji urzędów nie są takie jasne.
Samą Ustawę można interpretować w/g własnych odczuć a one często zawodzą.
A gdyby Ustawa zawierała również interpretację to można by łatwiej zrozumieć, ale ona jest zbyt niejasna i tu tkwi niebiezpieczeństwo.

[/b]